ضبارهٔ ضبارهٔ. [ ض َ رَ ] (ع اِ) استواری خلقت ، گویند: رَجل ذوضبارهٔ؛ یعنی مرد گرداندام استوارخلقت . || گروه مردم . ج ، ضَبائر. (منتهی الارب ). || آس دست . (مهذب الاسماء).