ساباتیه . [ ی ِ ] (اِخ ) آنتوان (۱) معروف به ساباتیه دو کاستر (۲) ، ادیب فرانسوی بسال 1742 م . در کاستر بدنیا آمد و بسال 1817 در پاریس درگذشت . بسال 1761 مدرسه ٔ علوم دینی کاستر را تمام کرد و بعنوان کشیشی بشهر تولوز (۳) رفت . و در آنجا اشعار بسیار سرود که از آن جمله منظومه ای بنام معبد هوس (۴) بود و بسال 1763 کمدی منثوری بنام آبهای بانیر (۵) انتشار داد. در سال 1766 به پاریس رفت و در آنجا مجموعه ای از اشعار خود بعنوان ساعات یک زاهد خوشحال (۶) منتشر کرد. آنگاه مبارزه ٔ شدیدی را با فلاسفه آغاز نهاد و بسال 1771 نوشته ٔ زننده و نیشداری بنام تصویر فلسفی روح ولتر (۷) انتشار داد. در بحران باستیل (۸) از فرانسه مهاجرت کرد و بدعوت لئوپولد (۹) امپراتور اطریش به وین رفت و تا بازگشت خانواده ٔ سلطنتی بوربون نتوانست به پاریس بازگردد. مهم ترین تألیف او سه قرن ادبیات فرانسه (۱۰) نام دارد که بسال 1772 منتشر شده . و از آثار دیگر او فرهنگ ادبیات (۱۱) (1777) و اعصار بت پرستی (۱۲) (1784) و روح حقیقی ژان ژاک روسو (۱۳) (1804) را باید نام برد. بسال 1779 حکایات بوکاس (۱۴) شاعر قرن چهاردهم ایتالیا را بفرانسه ترجمه کرده است .