ذئرهٔ. [ ذَ ءِ رَ ] (ع ص ) تأنیث ذَئِر. || امراءهٔ ذئِرهٔ؛ زنی ناسازوار با شوی . ذئر. ذائر. || ناپسند. || سختی . || سختی حرب . || شؤنک ذئرهٔ، یا ان ّ شؤنک لذئرهٔ؛ ای دموعک فیها تنفش کتنفش الغضبان یعنی در مجاری اشک تو دم زدنهائی است چون دم زدن مرد خشمناک (۱) .