خاتم گویا خاتم گویا. [ ت َ م ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بمعنی خاتم سهیل نشان است که کنایه از دهان محبوب و معشوق و شاهد و ساقی باشد. (برهان ) : چون آب پشت دست نماید نگین نگین پس مهر جم بخاتم گویا برافکند. خاقانی .بخاتم سهیل نشان رجوع شود.