چابک چابک . [ ب ُ ] (اِ) چابق . تازیانه . (برهان ) (غیاث از بهار عجم و سراج و سروری ) : اسپی است مرا ز سایه ٔ خود به گریزدشت از عرق سستی او طوفان خیزیک گام به گام بسپرد گر به مثل شمشیر بود چابک و خنجر مهمیز.سنجرکاشی (از آنندراج ).