فصل آغازین کتاب مروری است بر نظریههای تفکر انتقادی (شامل انتقادی از آغاز تا مدرنیته, مدرنیته, پست مدرنیته, و هرمنوتیک) . فصل دوم, الگوی تربیتی تفکر انتقادی 'لیمپن 'مطرح میگردد .(ماتیولیمپن, استاد سابق دانشگاه کلمبیا, بنیانگذار و مدیر فعلی موسسه پیشبرد فلسفه برای کودکان در دانشگاه نیوجرسی امریکاست .وی در برنامه فلسفه برای کودکان سعی دارد با استفاده از داستانهایی با مضامین فلسفی, به پرسشهای فلسفی پاسخ گوید) .در فصل سوم کتاب, نظریههای تفکر انتقادی نقد و بررسی میشود .نویسنده در پایان این فصل خاطر نشان میکند : ....'جریان آموزش تفکر انتقادی باید به عینیت گرایی به عنوان رویکردی که میتواند چالشهای یک جامعه پژوهشی را به سمت اهداف و معیارهای مورد توافق هدایت کنند و نسبیت گرایی یعنی اعتقاد به این که مجموعه ادراکات و تفاسیر افراد شرکت کننده در جامعه پژوهشی در ایجاد و تشکیل یک نظریه انتقادی خاص در افراد نقش حیاتی دارد, تکیه کرد .'موضوع فصل پایانی کتاب 'آموزش تفکر انتقادی, رویکرد پژوهش ـ محور 'است .نگارنده, با شرح و توضیح تفکر انتقادی به ویژه توضیح نظریه لیمپن سرانجام چنین نتیجه میگیرد که ...'مبنا و نتیجه جامعه پژوهشی را نظریه تشکیل میدهد . به عبارتی بهتر, جامعه پژوهشی با نظریهها کار خود را شروع میکند و با ایجاد نظریه مشترک و اصلاح نظریههای اولیه به روند تکاملی خود ادامه میدهد .'در پایان, منابع فارسی و انگلیسی کتاب معرفی شده است .