بخش اول کتاب, نقد و تحلیلی است بر سخنرانی آقای خاتمی, در خصوص گفت و گوی تمدنها .بخش دوم حاوی مطالبی است با موضوع 'بسیجی', 'بسیجی و انقلاب 'و 'بسیجی و رهبری .'در بخش پایانی کتاب از انسان انقلابی و انسان مدرن سخن رفته است .نویسنده یادآور میشود' :هدف این مطالعه آن است که طرح گفت و گوی تمدنها را ابتدا با اندیشههای صبحگاه انقلاب اسلامی و از طریق آن با تجربه وجودی و مقدس دفاع مقدس پیوند دهد .برای نیل به این هدف, در مطالعه حاضر فتح باب یک باب نظری, از این رو ضروری تشحیص داده شده است که به عنوان راهیابی بنیادین, درک کنیم که آیا گفت و گوی تمدنها را در معنای وسیع کلمه میتوان یک نظریه دانست...آن گاه طرح 'برخی انتقادات اساسی ' شروع خوبی برای درک ریشههای آغازین و ظرفیتهای آتی نظریه گفت و گوی تمدنها ارزیابی میشود .این انتقادات به دو نکته اساسی میپردازد : ترجیح تمدن بر ملت و ترجیح بشریت انتزاعی بر فردیت انضمامی .فصل دوم با عنوان 'برخی تاملات اساسیتر 'به دو نکته بنیادیتر میپردازد که انتقادات پیشین را این بار با نگاه دیگری میبیند . قسمت اول این فصل به تاملاتی در خصوص ابعاد و گستره تجربه معنوی انقلاب اسلامی و رسوخ آن در طرح گفت و گوی جناب آقای خاتمی میپردازد . قسمت دوم نیز حاوی برخی توصیهها و راهیابیها برای تکامل نظری و محتوایی این طرح براساس تجربه انقلاب اسلامی و مشخصتر, براساس 'جهان شناسی فرد بسیجی 'است .در نتیجهگیری, حاصل کلام, در گفت و گوی کوتاهی سامان داده میشود .