در فصل اول ویژگیهای آموزش و پرورش در ایران باستان تا صدر اسلام تشریح گردیده همچنین اصول حاکم بر اهداف, روشها و محتوای تعلیم و تربیت در این دوره بررسی شده است .فصل دوم به سیر تحول آموزش و پرورش از صدر اسلام تا تاسیس دارالفنون اختصاص دارد .در این فصل, به نقش حکما و دانشمندانی چون نظامالملک, خواجه نصیرالدین طوسی, و خواجه فضلالله همدانی در تاسیس مراکز علمی و نظامیهها اشاره شده و آرای اندیشمندانی چون سعدی و قطبالدین شیرازی بررسی میگردد .فصل سوم درباره تحولات آموزش و پرورش از آغاز تاسیس دارالفنون تا زمان حاضر است .فصل چهارم شامل نگاهی است تحلیلی بر سیر تحولات نظام تربیت معلم در ایران و عناوین بعدی کتاب عبارتاند از' :نگاهی اجمالی به مباحث و موضوعات مطروحه در باب سیر '...و 'تحلیل یافتهها, طرح مسائل عمده آموزش و پرورش و .'...پایان کتاب شامل ضمایم و پیوستهاست .