در این نوشتار, مطالبی درباره عمران و برنامهریزی منطقهای ایران ویژه دانشجویان رشتههای جغرافیا فراهم آمده است .نگارنده بر این باور است که 'ضرورت به کارگیری برنامهریزیها برای توسعه اقتصادی, اجتماعی و کالبدی جوامع امروزی, امری اجتنابناپذیر است .لکن برنامهریزی ناحیهای در ایران هیچگاه نتوانسته است توفیق چندانی به دست آورد, چرا که تعارض میان برنامههای بخشی و ناحیهای و به عبارتی عدم سازگاری میان این دو نوع برنامهریزی, همواره به نفع برنامههای 'بخشی', تمام شده و برنامهریزی 'ناحیهای 'را محدود به اسناد اداری کرده است '.در این کتاب ابتدا تعریفی از برنامهریزی و انواع آن فراهم میآید, سپس به اختصار از 'ناحیه و برنامهریزی ناحیهای 'سخن می رود .در فصل دوم, مفاهیم بنیادی در برنامهریزی ناحیهای (تئوریهای ناحیهای, اقتصاد ناحیهای, سیستمهای ناحیهای, نابرابری ناحیهای, توسعه پایدار ناحیهای, آسیبهای ناحیهای و (...تشریح میشود . فصل سوم به مطالبی درباب اصولی و روشهای برنامهریزی ناحیهای اختصاص مییابد .در فصل چهارم به تفصیل برنامهریزی ناحیهای در ایران (از سال 1316به بعد) بررسی و ارزیابی میشود .