کتاب از سه مبحث تشکیل شده است: 1- شهرسازی در ایران، قبل از انقلاب اسلامی، 2- تحولات شهرسازی در ایران، 3- شهرسازی در ایران، بعد از انقلاب اسلامی. بدین سان در بخش اصلی کتاب، ابتدا زمینههای سیستم شهر با توجه به پیدایش انقلاب اسلامی بررسی میشود که موجب تغییرات بنیادی در نظام ارزشی و اداری کشور شده است. سپس جامعهی شهری، کالبد شهر و سرانجام مدیریت شهری در این دوره و تحولات آن تجزیه و تحلیل میشود. نویسنده معتقد است که تحولات شهرسازی در این دوره و پس از انقلاب اسلامی خود از یک روند یک دست و ثابت برخوردار نیست، بلکه طی دورهی 20 ساله مورد بررسی در فاصلهی 1357 تا 1377 شاهد چهار دورهی به نسبت متمایز هستیم که هر دوره دارای ویژگیهای رفتاری و ارزشی خاص خویش است. مهمترین تحولات در این دوره رشد کمی جامعهی شهری، تغییر ارزشهای اجتماعی بین عناصر و ارکان اصلی سیستم و تضعیف نظام مدیریت شهری است. این دو عامل اصلی، یعنی تغییر ارزشهای اجتماعی و تضعیف مدیریت شهری، مهمترین عوامل شکلدهندهی تحولات شهری و شهرسازی ایران پس از انقلاب اسلامی است'.