نگارنده در این پژوهش، تغییرات ژرف زبانی را در طی دههی 1990 بررسی میکند. بر این اساس در فصل نخست، با طرح این پرسش که آیا نفوذ زبان انگلیسی آنقدر قدرتمند خواهد بود که ماهیت همهی زبانها را برای همیشه تغییر دهد؟ و آیا انگلیسی میتواند همهی زبانهای دیگر را از میان بردارد؟ میگوید: 'جهانی که فقط یک زبان در آن باقی مانده باشد. که فاجعهای است بومشناختی در حوزهی اندیشه و در ابعادی بیسابقه ـ حالتی است که به لحاظ نظری ممکن است در ظرف پانصد سال به وقوع بپیوندد. در طول دههی 1990 در پی آگاهی یافتن از این جنبهی ثانوی بروز انقلاب زبانی، تفکر در این باب آغاز شد که آیا احتمال وقوع حالت یاد شده وجود دارد یا خیر؟. در فصل دوم بحرانی را که تعداد بسیاری از زبانها با آن روبهرو هستند یعنی خطر انقراض و نابودی، بازگو شده همچنین به اقدامات انجام گرفته برای حفظ و بازآفرینی این زبانها اشاره شده است. از جملهی این اقدامات میتوان به کمکهای مالی داوطلبانهی، پرداختن به این موضوع در مقالات علمی، تبلیغ از طریق رسانهها و مطبوعات و از جمله توسل به هنرها نام برد. در فصل سوم، تاثیر عمیق پدیدار شدن فناوری اینترنت، بررسی گردیده و طی آن این نکته بازگو شده که اینترنت، زبان گفتار و نوشتار را تحت تاثیر یک وسیلهی ارتباط زبانی بدیع قرار داد، و پرسشهای جدیدی را دربارهی چگونگی ادامهی تکامل زبان، پیشرو نهاده است. در فصل 4 و 5 به ماهیت و نحوهی تجدید نظر دربارهی چگونگی زبان و کار با آن، اشارتی شده و برای آن راهکارهایی عرضه گردیده است.