نوشتار حاضر دربرگیرندهی معرفی و شرح فلسفهی 'دکارت' است که از آن جمله است: مقصد بلند، شک به منزلهی نقطهی آغاز و حقیقت مطلقا یقینی. سپس خصوصیات کوژیتوی دکارت، بازگو شده که عبارتاند از: شهود، شناخت واضح و متمایز، نظم هندسی، بسیط، مرکب، هندسهی تحلیلی، تصورات فطری و مفاهیم و اقسام آن و اعتقاد دکارت به حقیقت. در بخش پایانی، تاثیرات این فلسفه ذیل بخشهای اصالت موضوع نفسانی، انسانشناسی، معرفتشناسی و اصالت عقل آورده شده است. در بخشی از کتاب میخوانید: 'مقصدی که او (دکارت) مد نظر داشت، این بود که به فلسفه، طریقه و ساختاری ببخشد که مطلقا یقینی باشد. سیستم فلسفه به تمامی باید به گونهای روشن و منطقی بسط و تفصیل یابد، همانند حقایق ریاضی و هندسی. مبدا جدیدی که او قرار میدهد، چیزی نیست جز شک مطلق. حال او باید به حقیقتی مطلق رهنمون شود. اگر همهچیز فریبی بیش نباشد، دو چیز شکبردار نیست: 'واقعیت فکر' و 'خویشتن من' که فاعل این فکر است'.