به گفتهی نویسنده: 'چالش بزرگ پیش روی توسعهی کشور ما همین نسبت عقل و شرع است که احتیاج دارد، ضمن پیوستن به تجربهی متفکران قرون اولیهی اسلامی و با استفاده از دستاوردهای علمی و توسعهی مبتنی بر معنی و خردورزی نوین، تعریف روشنی از آن برای جامعهی ما پیدا بشود. این امر محقق نمیشود مگر توسط کسانی که ریشه در فرهنگ خودمان دارند و نیز دنیای مدرن را کشف کرده باشند'. بر این اساس، در کتاب نخست نکتههایی در ارتباط با دور بودن سطح و نوع خردورزی ایرانیان از دنیای نوین مطرح شده. سپس علم نوین به مثابهی پدیدهای اجتماعی تعریف شده، و نیز اهمیت زبان فارسی در رشد تفکر، ذکر گردیده است.