در این کتاب 'ضمن اشاره به دو مکتب' آرمان تکامل' و 'اگزیستانسیالیزم'، افکار و اندیشههای 'هایدگر' و 'سارتر' تحلیل و نقد میشود. در آغاز آمده است: 'اگزیستانسیالیزم، فلسفهای است در رابطه با انسان. این مکتب نمیخواهد وجود را به آن گونه که در فلسفهی یونان و یا فلسفهی اسلامی مطرح شده، طرح کند و نمیخواهد انسان را علمی و از راه تکامل زیستی او بررسی کند، که میخواهد انسان را به خودش برساند و این گونه هستی را تبیین کند'.