این سفرنامه, مجموعهای است از روایات مردی به نام 'رابی بنیامین', پسر یوهان, اهل 'تودلا 'واقع در اسپانیا .او تمام اتفاقاتی که دیده یا شنیده, همه را یادداشت و سپس در سفرنامهاش ذکر کرده است .او ضمن سفر طولانیاش, به ایران نیز پا نهاده است .او پس از ترک بصره به خوزستان میرود .از بصره به شهر سامرا و از سامرا به رودبار و از آن دیار به نهاوند سفر نمود . به نظر میرسد که اقامت او در اصفهان مدتی طول کشیده باشد, زیرا میتوان گفت که او از اصفهان برای گردش به شیراز, خیوه و سمرقند رفته است' .رابی بنیامین 'در مسیر سفرش برخی سرزمینها مانند طبس, قزوین و نیشابور را به چشم ندید, بلکه اطلاعات مربوط به این شهرها را از زبان دیگران شنیده است . اصل کتاب به عبری است اما مترجم آن را از روی متن آلمانی ترجمه کرده است .