آب زندگانی
آب زندگانی .[ ب ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات .آب خضر. آب زندگی . آب بقاء. ماءالحیات :
ابر آب زندگانی اوست من زنده شوم
چون یکی قطره ز ابرش در دهان من چکید.
آب زندگانی .[ ب ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات .آب خضر. آب زندگی . آب بقاء. ماءالحیات :
ابر آب زندگانی اوست من زنده شوم
چون یکی قطره ز ابرش در دهان من چکید.
آب زندگی . [ ب ِ زِ دَ / دِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب حیات . آب خضر. آب زندگانی . آب بقا. ماءالحیات . چشمه ٔ خضر. چشمه ٔ زندگی :
با که گویم در همه ده زنده کو
سوی آب زندگی پوینده کو؟
آب سار. [ ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در قزوین و قمشه و سمیرم فارس نام چشمه هائی است که بزعم عوام افشاندن آب آن در مزارعی که ملخ بدانجا فرود آمده باشد سبب آمدن مرغ سار که ملخ را دفعو تباه می کند، گردد، و آن را آب مرغان نیز گویند.
آب سبز. [ ب ِ س َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام بیماریی در چشم ، بسیار شایع که از فشار درونی چشم پدید آید.
آب سرخ . [ ب ِس ُ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) شراب . خمر :
من و آب سرخ و سر سبز شاه
جهان گو فروشو به آب ِ سیاه .
آب سردی . [ ب ِ س َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب که پس از بول از مجری برآید. ودی . وذی . (زمخشری ).
آب سفید. [ ب ِ س َ / س ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نام علتی در چشم . رجوع به آب مروارید شود.
آب سکندر. [ ب ِ س ِ ک َ دَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب زندگی .
آب سیاه . [ ب ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب سیه . کوری تام یا ناقص که از ضمور و اطروفیای ِ عصب باصره پدید آید :
ز سهم خدنگت بروز سپید
درآید بچشم خور آب سیاه .
آب شبی . [ ب ِ ش َب ْ بی ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب معدنی که در آن شَب ّ یا زاج باشد.
آب شور. [ ب ِ ] (اِخ ) نام یکی از سه آبراهه ٔ رودطاب در حدود فارس ، و نام دیگر آن آب شولستان است .
آب شوره . [ ب ِ رَ / رِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که با شوره ٔ قلمی خنک شده باشد.
آب شیرین . [ ب ِ ] (اِخ ) نام محلی کنار راه سیرجان و بندرعباس میان زرتو و سرزه . || نام یکی از سه آبراهه ٔ رود طاب ، و آن را آب خیرآباد هم مینامند.
آب صورت . [ ب ِ رَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آب دست و روی شستن .
آب طبرستان . [ ب ِ طَ ب َ رِ ] (اِخ ) رجوع به آب تبرستان شود.
آب طبریه . [ ب ِ طَ ب َ ری ی َ ] (اِخ ) رجوع به آب تبریه شود.
آب طلع. [ ب ِ طَ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) ظاهراً عرقی که از شکوفه ٔ خرما گیرند و امروز آن را طلعانه گویند : و از وی [ از فارس ] آب گل و آب بنفشه و آب طلع خیزد. (حدودالعالم ).
آب علا. [ ب ِ ع َ ] (اِخ ) نام چشمه ای بدماوند که آب آن دَم دارد و یکی از بهترین آبهای نوع خود برای گوارش و دیگر خاصیتهای طبی است .
آب فرنگی . [ ف ِ رَ ] (اِخ ) نام چشمه ٔ آب معدنی به لاریجان .
آب قصیل . [ ب ِ ق َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از کوفتن خوید جو به دست کنند و آشامیدن آن در مسلولین فربهی آرد و این بیماری را عظیم نافع باشد.
آب قنبر. [ ب ِ قَم ْ ب َ ] (اِخ ) رجوع بگردنه ٔ آب قنبر شود.
آب قند. [ ب ِ ق َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) شربت قند. || قسمی خربزه بکاشان بسیار شیرین و نازک .
آب کار. [ ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نطفه :
آب کارت مبر که گردی پیر...
آب کاسنی . [ ب ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) آبی که از کوفتن و فشردن برگ کاسنی حاصل کنند مداوا را.
آب کبریتی . [ ب ِ ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) آب معدنی که در آن بطبع گوگرد باشد.