به‌سال آفتاب چهاريکِ روز يله کنند، تا از وى به چهار سال روزى به حاصل آيد، آنگه او را بر روزهاى سال بى‌افزايند تا جمله سيصد و شصت و شش روز شوند و اين فعل يونانيان و روميان و سريانيان و نيز آن قبطيان مصر بود از زمانهٔ اغسطس قيصر ملک روم، و اين سال را به يونانى اولمفياس خوانند و به سريانى کبيستا، و چون به تازى گردانى کبيسه بودا، انباشته که چهاريک‌هاى روز اندر او انباشته همى آيد روزى تمام. (ابوريحان بيروني، التفهيم لاوائل صناعةالتنجيم )