گرمازدگى اکثراً در شرايطى که فرد در محيطى گرم بوده و گرماى بدن نتواند دفع شود، به‌خصوص در شرايطى که فرد فعاليت بدنى زيادى دارد، رخ مى‌دهد.
علائم
فرد گرمازده اغلب خسته و گيج مى‌شود و ممکن است دچار برخى علائم از قبيل سردرد، گرفتگى عضلات، پوست خشک و دغ، تنفس آهسته و يا تنفس تند و عميق، تهوع و استفراغ، ضعف شديد، افت فشارخون و در موارد پيشرفته، عدم هوشيارى شود که در صورت عدم رسيدگى به بيمار مى‌تواند کشنده باشد.
اقدامات اوليه
جهت کمک به فردى که دچار گرمازدگى شده است وى را به مکانى خنک مثل سايه‌بان يا اتاق ببريد و لباس‌هاى وى را از بدن خارج کنيد. يک ملحفه نازک مرطوب روى بدن وى بکشيد و هرچند دقيقه به آن رطوبت اضافه کنيد و يا لباس‌هاى وى را مرطوب کنيد تا به‌تدريج بدن آن خنک شود. مى‌توانيد مصدوم را داخل وان آب نيمه‌سرد قرار دهيد. به او مايعات خنک خورانده تا رسيدن دماى بدن به حدود دماى طبيعى مرطوب‌کردن ملحفه و بدن را ادامه دهيد. در صورت بروز شوک اقدامات لازم را انجام دهيد. پس از انجام کمک‌هاى اوليه فرد مصدوم را به مرکز فوريت‌هاى پزشکى برسانيد.
براى پیشگیری از گرمازدگى موارد زير را رعايت کنيد
۱. در فصول گرما از پوشيدن لباس ضخيم و غيرقابل نفوذ که مانع تبخير عروق و دفع گرما مى‌شود، خوددارى کنيد.
۲. هنگام فعاليت شديد بدنى به‌قدر کافى مايعات بنوشيد.
۳. جهت عادت‌کردن بدن به گرما فعاليت بدنى را در مناطق داراى آب و هواى گرم به‌تدريج طى ۳ يا ۴ هفته افزايش دهيد.
۴. در فعاليت‌هاى ورزشى گروهى گرمازدگى يکى از افراد به‌معناى در خطر بودن ديگران است و بايد اقدامات احتياطى را براى بقيه افراد در نظر داشت.