انسان از آغاز پیدایش با روح کنجکاو خود همواره در پی یافتن پاسخهائی برای سوالات بیشمار خود بوده است: جهان هستی چگونه شکل گرفت؟ خورشید و ستارگان چگونه پدید آمدهاند؟ زندگی چیست؟ آیا سرنوشت هر انسان از قبل مشخص شده است؟ و هزاران سوال دیگر. در آغاز او برای هر واقعه و پدیده، خدائی قایل بود. یعنی تصور میکرد اگر سیل میآید یا طوفان رخ میدهد خدایان خشمگین شدهاند. طالع بینی اولیه نیز بر اساس ستارگان آسمان بر سرنوشت بشر و دیگر جانداران و حتی گیاهان پا گرفت. طالع بینان نخستین همه پیکرههای آسمانی را صاحب عقل و شعور میدانستند و آنان را خدایانی تصور میکردند که تمام حرکات و پدیدههای زمینی را تحت کنترل دارند و آنها را مسئول هر واقعه خوب یا بد در روی کره زمین میپنداشتند.
در حقیقت طالع بینی در ابتدا با خرافات و موهومات و سحر و جادو آغشته بود ولی بعدها راه خود را جدا کرد و حتی در دورهای از تاریخ در برخی دانشگاهها تدریس میشد. طالعبینان در ابتدا فقط پنج سیاره را شناخته بودند: زحل (سارتون)، مشتری (ژوپیتر)، مریخ (مارس)، زهره (ونوس)، عطارد (مرکوری). ولی با رشد و تکامل علم نجوم بعدها سه سیاره دیگر به همراه ماه و خورشید مبنای کار طالع بینان قرار میگیرند.
ـ مرجع:
کتاب دایرهٔ المعارف طالع بینی، مؤلف: میشل استار. این کتاب کاملترین مرجع برای طالع بینی است، اگر علاقهمند به طالع بینی و انواع فال میباشید، به شما توصیه میکنیم یک جلد برای خود تهیه کنید. با این توضیح که ترجمه فارسی آن نیز با جلدهائی عالی و با رنگهای مختلف موجود است.