بسيارى از کودکان در تابستان مبتلا به انگل مىشوند. مسئلهٔ نفرتانگيزى است. با اينکه اين يک بيمارى جدى نيست ولى بايد درباهٔ آن نيز مطالبى بدانيد. بسيارى از کودکان گاهگاهى در مدفوع خود چند تا کرمک مىبينند که پس از چند روز ناپديد مىشود و در حالت عمومى طفل نيز تغييرى ايجاد نمىگردد. فقط هنگامى که کرمکها (به شکل نخ سفيد هستند و ۱۰ الى ۱۲ سانتىمتر طول دارند) تعداد آنها زياد باشد و متحرک باشند بايد به يک دوره معالجه پرداخت. شبها اين کرمکها از راه مقعد خارج مىشوند و مادههاى آنها در چينهاى اطراف مقعد تخمگذارى مىکنند و پس از شش ساعت، دوباره راه روده را در پيش مىگيرند.
اين واقعه خارش آزار دهندهاى در معقد ايجاد مىکند، طفل از خواب مىپرد و خود را مىخاراند و تخمکها که زير ناخن جاى مىگيرد دوباره از طريق دهان وارد بدن مىشود که بايد جلوى اين سيکل را بگيريم. طبيب داروى لازم را تجويز مىکند که بايد درست در اندازهٔ داده شده مصرف شود. اين دارو کرمکها را در روده فلج مىکند. از طرف ديگر رعايت نظافت نيز لازم است. در اطراف مقعد پمادى ماليده مىشود که خوشايند کرمکها نيست. در شب بايد به طفل شلوارى چسبان پوشاند. از اين طريق از آلوده شدن دستها به تخمهاى کرمک جلوگيرى بهعمل مىآوريم. در صبح شلوار را تعويض مىکنيم و حتماً آن را مىجوشانيم. همهٔ افراد خانواده بايد دستهاى خود را بعد از هر بار اجابت مزاج، اساسى بشويند ناخنها را کوتاه نگاه دارند و بهتر است که دورهٔ درمان را همهٔ افراد يک خانواده حتى بزرگتران با هم انجام دهند.
ممکن است سؤال شود که اين کرمکها از کجا مىآيند. مهمترين منبع آن سبزيجاتى هستند که با کود حيوانى تقويت مىشوند و بالاخص کاهو. و آن نيز به اين دليل است که هنگامى که هنوز کوچک هستند و روى آنها کود حيوانى ريخته مىشود و اين کود که حاوى تخمانگل مىباشد در لابهلاى برگهاى آن مخفى مىشود و باقى مىماند که اگر با دقت
نيز شسته شوند همهٔ تخمهاى انگل از روى آن پاک نمىشود که بعد از انتقال از انسان به انسان، از طفل به طفل ديگر خيلى آسان توسط هر شيء که آلوده به تخم انگل باشد صورت مىگيرد و اگر طفل قوانين کلى در مورد نظافت که در بالا ذکر شد، رعايت نکند، بيش از همه توسط انگشتان خود تخم انگل را منتشر مىکند؛ البته بيمارى کرمک وضع خطرناکى بهدنبال ندارد حتى اگر اين مهمانهاى ناخوانده مدتى در روده باقى بمانند، فقط طفل عصبى و تحريکپذير مىشود چون در اثر خارش در شب نمىتواند خوب بخوابد، گاهى ممکن است يک عفونت مجارى ادرار حادث شود.
کرمهاى اسکاريس بزرگتر از کرمک هستند (۲۰ الى ۴۰ سانتىمتر طول و ۵ ميلىمتر قطر دارند) بنابراين اگر در مدفوع باشند حتماً ديده مىشوند و خيلى بد منظرهتر از کرمک هستند. آنها در روده راه مىروند و حتى به مهاجرت مىپردازند. شخص مبتلا در ابتدا کراراً دچار ناراحتى رودهاى مىشود و گاهگاهى مبتلا به اسهال مىگردد. از تعداد گلبولهاى قرمز خون ممکن است کاسته شود. به حسب کيفيت و موقعيت عضوى که کرم اسکاريس در آن جاى مىگيرد، اختلالات بدى در عضو پديد مىآيد اما خوشبختانه داروهاى مؤثرى عليه اين انگل مانند کرمک وجود دارد. ابتلا به کرم کدو براى اطفال تقريباً وجود ندارد.