در قنداق تابستانى طفل آزادى بيشترى براى تحرک دارد. در اين قنداق، مشمع به اطراف بدن وى پيچيده در فصل سرد در برابر سرما محفوظ نيست. پس آن را وقتى توصيه مى‌کنيم که انتظار نوزاد را در فصل گرم مى‌کشيم. اينک طريقهٔ قنداق کردن در زير بيان خواهد شد:


در مورد کهنهٔ داخلى ململ همان‌طور که قبلاً توصيف شده در اينجا هم بايد عمل شود و روى آن شلوار کوچک و کوتاه را مى‌پوشانيم. بدين ترييب قنداق کودک پايان مى‌يابد بقيه‌ٔ کهنه‌هاى قنداق (کهنهٔ بزرگ خارجى، مشمع و کهنهٔ حوله‌اى) به همان ترتيب قبل که در مورد قنداق زمستانى بيان شد، روى ملافهٔ تخت خواب کودک و در زير نشمين‌گاه وى قرار مى‌گيرند. وقتى کودک خود را خيس کند، فقط کهنهٔ داخلى و شلوار را تعويض مى‌کنيم. وقتى خود را خيس کند، فقط کهنهٔ داخلى و شلوار را تعويض مى‌کنيم. وقتى خود را زياد کثيف کند، کهنهٔ حوله‌اى هم عوض مى‌شود، کهنهٔ بزرگ توسط مشمع محفوظ مى‌ماند. در نوع قنداق‌ها تابستانى بايد توجه داشت که چون طفل اکنون امکان بيشترى براى دست و پا زدن دارد، به گوشه‌هاى روى لحاف جلوگيرى گردد و طفل لخت در معرض سرما قرار نگيرد. در شلوارهاى مخصوص قنداق کهنهٔ داخلى به عرض ۲۰ سانتى‌متر سه لا مى‌شود و داخل آن قرار مى‌گيرد.



به‌کار بردن قنداق کاملاً ايده‌آل نيست، بلکه اشکالاتى هم در بردارد:


قنداق را نمى‌توان زود زود که طفل خيس مى‌کند تعويض نمود زيرا در اين صورت ديگر وقتى براى استراحت طفل باقى نخواهد ماند. و از طرفى مرتب بدن وى سرد خواهد شد. اگر او به طريق زمستانى قنداق شده است، به هيچ‌وجه از خارج خيس شدن آن را نمى‌توان تشخيص داد. اما در قنداق‌ تابستانى زودتر قابل تشخيص خواهد بود. ولى در هر حال به‌خصوص وقتى طفل خواب است، نمى‌توان تشخيص داد و تعيين کرد که او از چه وقت خود را خيس نموده است. بنابراين هميشه بايد در صدد بود که اين اشکالات به نحوى بر طرف گردد.


تختخواب‌هائى ساخته شده که ادرار و مدفوع طفل از زير آن به داخل طرف پلاستيکى عبور مى‌کند، و يا وسيلهٔ عناصر جذب‌کننده قوى مکيده مى‌شود، ولى اين اختراع هم مطولب و هم مطبوع واقع نگرديد و استقبالى از آن به‌عمل نيامد. در نتيجه خيلى زود از مد افتاد و نتوانست جاى قنداق را بگيرد. در اينجا بايد متذکر شويم که يک نوزادى که خوب مواظبت شده بو نمى‌دهد. او بايد هميشه خشک نگاه داشته شود. جسم کوچک وى را درست تميز و پاکيزه نموده کهنه‌ها و لباس ‌آن به موقع شستشو گردد.


در شبانه‌روز چند بار بايد قنداق تعويض گردد؟

- جواب اين سؤال را به‌طور کلى چنين بايد داد: هميشه پس از نوشيدن شير. چون بچه غالباً به محض اينکه شير خورد يا در اثناء خوردن، خود را خيس مى‌کند. حالا در مورد نوزادانى که پس از نوشيدن شير مقدارى از شير را برمى‌گردانند بايد بگوئيم که قنداق اين دسته اطفال بايد قبلاً تعويض شود که پس از نوشيدن شير مقدارى از شير را برمى‌گردانند بايد بگوئيم که قنداق اين دسته اطفال بايد قبلاً تعويض شود که پس از نوشيدن شير مجبور به حرکت دادن و جابه‌جا کردن او نباشيم.


- به‌طور کلى هر وقت طفل ناآرام مى‌شود اکثراً اين نشان و علامت خيس کردن يا اجابت مزاج است و بهتر است که فوراً قنداق او تعويض گردد. ضمناً بايد دانست که اين يک قانون قطعى و کلى نيست. کودکانى هم يافت مى‌شوند که مدت‌ها در مدفوع خود قرار دارند ولى ناراحتى و ناآرامى از خود بروز نمى‌دهند. در اين موقع مادر بايد از حس شامهٔ (بويائى) خود کمک بگيرد.


- در بيست و چهار ساعت تقريباً هفت بار تجديد و تعويض قنداق را بايد در نظر گرفت.


- در قنداق زمستانى در هر بار کهنهٔ داخلى ململ و حوله‌اى را عوض بايد کرد، و در صورت به‌کار گرفتن شلوار مخصوص قنداق، فقط کهنهٔ داخلى ململ تجديد مى‌گردد. کهنه بزرگ خارجى را هنگامى بايد تعويض نمود که کثيف و آلوده شده باشد، ولى در هر حال در بيست و چهار ساعت لااقل يک‌‌بار تعويض آن الزامى است. زيرا در بافت‌هاى آن بو جمع مى‌شود. اين تعداد تعويض تقريبى قنداق و کهنه‌ها براى شير خوران يعنى آنهائى که از پستان مادر تغذيه مى‌کنند پيش‌بينى شده است. مسلماً اطفالى که از تغذيه مصنوعى استفاده مى‌کنند بيشتر کهنه‌هاى خود را خيس و کثيف مى‌کنند.