وقتى طفل شير نوشيد و قنداق وى باز شد، اگر مشاهده شد که فقط طفل ادرار کرده است، مىتوان با گوشهٔ خشک کهنه با احتياط او را خشک نمود، سپس مقدارى پودر روى کشالهٔ ران و نشيمن گاه و اطراف آلت تناسلى او پاشيده سپس با انگشت پخش کرد. خاصيت پودر فقط جلوگيرى از پيدايش زخم نيست بلکه در جذب رطوبت باقى مانده و از بين بردن بوى ادرار اثر قطعى دارد. ادرار بچهٔ شيرخوار معمولاً بدون بو مىباشد.
اگر طفل، خود را کثيف و آلوده کرده است، قسمت بيشتر آن را با گوشهٔ کهنه از بدن او بايد پاک نمود. طفل هر چه کوچکتر باشد با پوست بدنش با احتياط بيشترى بايد رفتار نمود. کوچکترين خراش، راه را براى نفوذ ميکرب باز مىنمايد. براى پاک نمودن نوزاد از همه بهتر اين است که قطعهاى پنبه را در روغن فرو برده و بدن طفل را تميز نمائيم. و وقتى بزرگتر و نيرومندتر شد آن وقت با آب او را شستشو و حولهٔ کوچک در دسترس باشد. صابون وقتى بايد بهکار برده شود که حتماً ضرورت داشته باشد، آن هم يک صابون ملايم به (مخصوص اطفال). در موقع نظافت در مورد دختر هميشه بايد توجه داشت که هنگام نظافت از جهت شکم به طرف مقعد شروع شود، و هرگز در خلاف اين جهت نبايد صورت گيرد.
زيرا ممکن است مدفوع داخل واگينا شده و بيمارى توليد نمايد. به همين دليل بايد حتىالامکان از آلوده شدن اندام تناسلى جلوگيرى نمود. وقتى طفل شسته شد، با يک حولهٔ تميز بايد خشک شود. سپس پودر هم بايد به طريقى که قبلاً گفته شد زده شود. در بين اطفال ديده مىشود که بعضى از آنها پوست بدن آنها در مقابل شستن متوالى با آب حساس بوده و تحمل زياد ندارند. براى نظافت اين دسته اطفال بايد از همان روش با روغن پاک کردن که قبلاً هم بيان شد پيروى کرد: چناچه در بدن طفل قرمزى که شروع زخم را خبر دهد مشاهده شد، بايد شستن با آب را ترک نموده و تميز کردن با روغن را جانشين آن کرد.
- کهنههای کثیف در کجا جا داده میشوند؟
هرگز آنها را کف اطاق نباید انداخت؛ بلکه بایست در سطل مخصوص این کار جای داد. برای جای کهنههای کثیف مناسبتر از همه سطلهای مدرن پلاستیکی هستند که سبک وزن میباشند و تا هم نمیشوند. کهنههای آلوده به مدفوع باید فوراً از تکههای کثافت پاک شده و از کهنههائی که فقط خیس شدهاند جدا گردد.