اعجوبه و محجوبه از جمله متون داستانی زبان فارسی است که در سال‌های نخستین قرن هفتم هجری به قلم حامدبن‌ فضل الله سرخسی نوشته و به قزل ارسلان مظفرالدین ازبک٬ آخرین فرمانروا از دودمان اتابکان آذربایجان٬ اهدا شده است. این اثر تاکنون به چاپ نرسیده لیکن شادروان دکتر محمدجعفر محجوب٬ در سال ،١٣٣٩ مقاله‌ای در معرفی اجمالی آن در مجله سخن نوشته و در انتها یکی از قصه‌های کتاب را نیز به چاپ رسانده است. این داستان را باید از آثار اخلاقی و پند آموز به شمار آورد. در تدوین کتاب‌های اخلاق و سیاست و تدبیر منزل٬ یکی از روش‌های مرسوم نزد مؤلفان نقل تجربیات و حکایات تاریخی گذشته یا افسانه‌های تاریخی بوده است. فایده این روش٬ علاوه بر جذابیت٬ آن بود که مطالعه آنها اثر عمیق‌تر و پردوام‌تر در خواننده به جا می‌گذاشت. افزون بر آن٬ شمار خوانندگان این‌گونه نوشته‌ها بیشتر بود....

فایل(های) الحاقی

برگزیدهٔ اعجوبه و محجوبه bargozideye ojoobe o mahjobe.pdf 779 KB application/pdf