نیلوفر بیضایی
صحنه نیمه روشن. دو صندلی در دوسوی صحنه و مرجان و مانی بر روی آنها. پنج صندلی در وسط صحنه. روی چهار صندلی عابرین نشستهاند. یک صندلی خالیست. پشت سر آنها دیوار سفید و قاب بزرگ پنجرهای که از کاغذ روزنامه درست شده است. تصویر اسلاید از مهمانیهای خانوادگی، عروسی و غیره بر روی دیوار. تصاویر مرتب عوض میشوند.<br /> عابرین (به سوی تماشاگر میآیند):<br /> هر آغازی زیباست <br /> هر آغازی نوید تازگیست<br /> شروع یعنی زاییدن، زاده شدن <br /> و بدینگونه ابتدای هر راه امید بخش تحقق یک آرزوست: جاودانگی<br /> هر آغازی اما ، پایانی نیز در پس دارد<br /> و بدینگونه داستانی که امشب میبینید<br /> پایان راهیست که روزی آغاز شده <br /> پایان شاید نوید آغازی دیگر باشد...
فایل(های) الحاقی
مرجان، مانی و چند مشکل کوچک | marjan mani va cjand moshkel.htm | 144 KB | text/plain |