شانزده جولای هزار و هشتصد و سی وسه برای من به یاد ماندنی است. در این تاریخ سیصد و بیست و سومین سال زندگی‌ام را تمام کردم.<br /> یهودی سرگردان؟ نه. از رفتن او بیش از 18 قرن می گذرد. در مقایسه با او، من جاودانهٔ جوانی هستم.<br /> جاودانه‌ام؟ سوالی که سیصد و سه سال روز و شب از خودم پرسیده‌ام و هنوز جوابی پیدا نکرده‌ام. روزهای اخیر یک تار موی خاکستری میان انبوه موهای قهوه‌ای ام پیدا کردم که علامتی از زوال است، هر چند که برای سیصد سال آن جا پنهان مانده بود. خیلی‌ها پیش از 20 سالگی همهٔ موهایشان سفید می‌شود.<br /> قصه‌ام را خواهم گفت و به این ترتیب چند ساعتی از این ابدیت طولانی را طرح ریزی می‌کنم که برای من بسیار خسته کننده است...

فایل(های) الحاقی

جاودانه فانی javdaneye fani.htm 73 KB text/plain