دوهزارو دویست و بیست و دو بهترین دوستی بود که داشتم. البته این نامی بود که وقتی بزرگتر شدم و بیشتر با او آشنا شدم برایش انتخاب کردم. عادت کرده بودم که هر کس و هر چیز را با یک عدد بنامم. در ابتدا انتخاب اعداد به جای اسامی و کلمات در ذهنم به‌صورت ساده‌ای انجام می‌شد ولی به تدریج که بزرگتر شدم فهمیدم بهتر است رمز مشخصی را برای تبدیل کلمات به اعداد برای خود ابداع کنم. برای بقیه این کار خیلی سخت است. چون همه دوست دارند از حروف برای ساختن کلمات و از کلمات برای نامیدن افراد و چیزها کمک بگیرند...

فایل(های) الحاقی

روزی که صداهارادیدم rozi kr sedaha ra didam.pdf 476 KB application/pdf