ایران از قرن شانزدهم میلادی رفته رفته به لحاظ سطح تکامل نیروهای مولد علم و تکنیک و فرهنگ از اروپا عقب ماند و این واماندگی در قرن ۱۸ بسیار محسوس شد. از سقوط صفویان تا صدرات میرزا تقی‌خان امیرکبیر نزدیک ۱۵۰ سال طول کشید. و در این دوران کشور دستخوش جنگ‌های خونین و آشفتگی اجتماعی فرهنگی بود.<br /> پدر میرزا تقی‌خان آشپز دستگاه قائم مقام بود. بدین ترتیب وی از میان تودهٔ مردم برخاست علاوه بر این نزدیکی به خاندان قائم مقام فرصت تاریخی گرانبهائی بود که در پروراندن این قهرمان تاریخی بزرگ اسلام به کار آمد.<br /> امیرکبیر قبل از صدرات سه بار به خارج از کشور مسافرت نمود که این سفرها در ذهن او تصایر باز و روشنی به جای گذاشت. <br /> محمد شاه در شوال ۱۲۶۴ ق دیده از جهان فرو بست، ناصرالدین میرزا ولیعهد به حسن درایت و کفایت میرزا تقی‌خان عازم تهران شد و در شب تاجگذاری میرزا تقی‌َخان را لقب امیرکبیر و اتابک اعظم داد و وی را به سمت صدر اعظم منصوب داشت این هم نشان دهندهٔ منتهای اعتماد شاه به امیر بود و هم دلیلی بر روحیه اصلاح‌طلبی شاه جوان.<br /> بلوچستان، هرات، کابل، ترکمانان، کابل، خیوه، بخارا از جمله مناطق تحت نفود امیرکبیر بود و اگر حکومت امیرکبیر دوام می‌یافت حاکمیت ایران در مرزهای شرقی و شمال‌شرقی ترکستان جنوبی (ترکمنستان امروز) بلوچستان و افغانستان‌غربی تثبیت می‌شد و راه نفوذ روسیهٔ تزاری و انگلیس به این نواحی مسدود می‌شد.<br /> از زمان امیرکبیر افسانه‌های بسیاری به جای مانده که او قهرمان آنها است که در این داستان‌ها از هوشمندی و ظرافت اعجاب‌انگیز نامبرده در حل و فصل مسایل کوچک و بزرگ دیده می‌شود.

فایل(های) الحاقی

امیر کبیر amir kabir.pdf 406 KB application/pdf