پردازنده‌های DSP دسته‌ای از پردازنده‌های خاص می‌باشند که بیشتر برای انجام بلادرنگ پردازش سیگنال‌های دیجیتال استفاده می‌شوند. این پردازنده‌ها توانائی انجام چندین عملیات همزمان در یک سیکل دستورالعمل شامل چندین دسترسی به حافظه، تولید چندین آدرس با استفاده از اشاره‌گرها و انجام جمع و ضرب سخت‌افزاری به‌طور همزمان را دارا می‌باشند و سرعت بالای آنها نیز به‌واسطه این ویژگی‌ها است.<br /> اولین پردازنده DSP به‌صورت تجاری در سال ۱۹۸۲ توسط شرکت TI تحت عنوان TMS320C10 به بازار ارائه شد. TMS320C10 یک پردازشگر ممیز ثابت، ۱۶ بیتی با ساختار هاروارد بود.<br /> نسل دوم پردازنده‌های DSP در اوایل دهه ۱۹۹۰، توسط شرکت Motorola ارائه گردید. این پردازنده‌ها ۲۴ بیتی بوده و دارای فضای جداگانه داده و برنامه بودند.
فایل(های) الحاقی
| پردازنده‌های DSP سری TMS320C64x | MediaProcess.pdf | 2,704 KB | application/pdf |