محسن قرائتی
این سوره که نهمین سوره قرآن کریم است، یکصد و بیست و نه آیه دارد و در سال نهم هجری نازل شده است. قسمتهایی از آن قبل از جنگ تبوک، بخشی در حال جنگ و قسمت دیگر، بعد از آن نازل شده است. <br /> مشهورترین نامهای این سوره در روایات، توبه و برائت است. توبه، از آن جهت که در این سوره، بارها از توبهی انسان و بازگشت لطف الهی سخن به میان آمده است و برائت، بدان جهت که این سوره با اعلام برائت از مشرکان آغاز شدهاست. <br /> برخی مفسران به خاطر ارتباط مطالب این سوره با سوره انفال، این سوره را دنباله آن دانسته و گفتهاند: به همین دلیل نیازی به ”بسماللَّه الرحمن الرحیم“ نداشته است، ولی به عقیدهی ما که از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله گرفتهایم، این سوره، مستقل است و نداشتن ”بسم اللَّه“ به خاطر لحن قهرآمیز آن نسبت به مشرکین است، زیرا کلمهی ”بسماللَّه“، نشان رحمت و امان است و این سوره با اعلام تنفّر از مشرکانِ پیمان شکن آغاز شده است. چنانکه حضرت علی علیهالسلام میفرماید: ”بسماللّه“ برای امان دادن و برائت برای ر فع امان است. <br /> در اهمیّت این سوره همین بس که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: ”سورههای برائت و توحید، همراه با هفتاد هزار صف از فرشتگان نازل شد.“
فایل(های) الحاقی
تفسیر سوره توبه | tobeh.pdf | 2,070 KB | application/pdf |