این سوره که نهمین سوره‏ قرآن کریم است، یکصد و بیست و نه آیه دارد و در سال نهم هجری نازل شده است. قسمت‏هایی از آن قبل از جنگ تبوک، بخشی در حال جنگ و قسمت دیگر، بعد از آن نازل شده است. <br /> مشهورترین نام‏های این سوره در روایات، توبه و برائت است. توبه، از آن جهت که در این سوره، بارها از توبه‏ی انسان و بازگشت لطف الهی سخن به میان آمده است و برائت، بدان جهت که این سوره با اعلام برائت از مشرکان آغاز شده‏است. <br /> برخی مفسران به خاطر ارتباط مطالب این سوره با سوره‏ انفال، این سوره را دنباله‏ آن دانسته و گفته‏اند: به همین دلیل نیازی به ”بسم‏اللَّه الرحمن الرحیم“ نداشته است، ولی به عقیده‏ی ما که از اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله گرفته‏ایم، این سوره، مستقل است و نداشتن ”بسم اللَّه“ به خاطر لحن قهرآمیز آن نسبت به مشرکین است، زیرا کلمه‏ی ”بسم‌اللَّه“، نشان رحمت و امان است و این سوره با اعلام تنفّر از مشرکانِ پیمان شکن آغاز شده است. چنانکه حضرت علی ‏علیه‌السلام می‏فرماید: ”بسم‏اللّه“ برای امان دادن و برائت برای ر فع امان است. <br /> در اهمیّت این سوره همین بس که رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: ”سوره‏های برائت و توحید، همراه با هفتاد هزار صف از فرشتگان نازل شد.“

فایل(های) الحاقی

تفسیر سوره توبه tobeh.pdf 2,070 KB application/pdf