خالد توفیق

در نوشته‌های سکولاریست‌ها، خُرده گیری براندیشه دولت اسلامی، یک شیوه دائمی شده است. وقتی که طرح دولت اسلامی از شکل نظری به تجربه ای عملی تبدیل شد و موجودیتی عینی یافت، آن خُرده گیری ها دیگر، مقطعی و براساس تحلیل و گفت و گوی عقلی و منطقی نیست بلکه از موضع نقدِ مبتذل و خرده گیرانه و دائمی است. سکولاریست ها حدود دو دهه علیه آرمان های اسلامی تلاش کردند. آنان با این کار، در بی هویتی بعیدی فرو رفتند و قربانی احکام کلی و جامدی شدند که آن ها را در چهار چوب (غیب گراییِ) نابخردانه ای قرار داد که آثار آن به مراتب بیش تر از آن (غیب گرایی) است که خود طی چندین دهه همواره اسلام گرایان را به آن متهم می کردند. <br /> علاوه بر این، موضعی چنین خُرده گیرانه در بردارنده تغافلی شگفت نسبت به انحطاط هایی است که در سایه ساختار سکولاریستی حکومت، بر امت عارض گردیده، و در نتیجه بحران موجود را دو چندان می سازد، و ادامه آن به طور مطلق به سود هیچ کس نیست. <br /> برای اثباتِ مواضع (خرده گیرانه) سکولاریست ها دلیلی بهتر از بررسی محتوا و شیوه های کتاب ها و مقاله های آن ها وجود ندارد. در این نوشته ها علاوه بر مغالطه های بزرگی که وجود دارد، زبانی آمیخته با تندی و درشت گویی شگفتی دارد که از این جهت به مراتب از منادیانِ نخستینِ جدایی دین و دولت فراتر رفته است. <br /> در نخستین نمونه ای که منادی کهن سکولاریزم، به نام (بُحیب عازوری)، در سال 1905 میلادی ارائه می نماید، دعوت به (جدایی دین اسلام از دولت مدنی) می کند بی آن که با ناسزاگویی ها و فریاد اتهام دیگران به جهل همراه باشد. حتی در مورد (علی عبدالرازق) در کتاب پرآوازه اش (الاسلام و اصول الحکم) می بینیم که تلاش برای دعوت به جدایی حکومت از دین، شکل مطالعه ای تطبیقی در قالب تحلیل مفهومی و تاریخیِ گسترده ای، به خود گرفته است و با به کارگیری دوگانه دو شیوه تحلیلی و ترکیبی انجام شده است. <br /> اما نوشته های معاصر در تندی و درشتی چیزی دیگرند و با اصولی که مکتب سنتی بر آن استوار است بسیار تفاوت دارند. و از آن جا که هدف این نوشتار جست و جوی همه امور و ارائه آن ها نیست، تأکید بر این است که ارائه برخی نمونه ها برای نمایاندن ویژگی هایِ تصویری که از آن سخن می گوید کفایت می کند.

فایل(های) الحاقی

سکولاریسم و اسلام سیاسی

sekolarism va eslame siyasi.exe

589 KB

application/octet-stream