کتاب<br /> به عنوان فردی که به دموکراسی مطالعه معتقد است، فکر نمی‌کنم وظیفهٔ یک نویسنده باشد که منظور کتاب خود را بگوید. منظور هر داستانی از میان کلمات روی صفحه و تفکرات خوانندگان پدیدار می‌شود. بنابر این وقتی مردم از من می‌پرسند که منظورم از این داستان چیست، یا پیامی که می‌خواستم در دفتری دیگر بگنجانم چیست، چاره‌ای ندارم جز آنکه بگویم توضیحی ندارم. به هر حال من پیام رسان نیستم. من از یکی بود یکی نبود سخن می‌گویم، با این حال فکر می‌کنم باید مطلبی راجع‌به داستان‌هایم بگویم. من از نوشتن داستان‌هایم لذت می‌برم و شاید دلیل این‌که نویسندگی را به جای کارهای دیگر انتخاب کرده ام همین باشد. داستان‌ها صرفاً از هیچ و چون نوعی انفجار ذهنی به وجود نمی‌آیند. آنها بیشتر شبیه گیاهان رشد می‌کنند، از دانه‌ای غنی و خاکی مرغوب...
فایل(های) الحاقی
| دیدگاه‌های فیلیپ پولمن | didgahhaye filip poolman.pdf | 47 KB | application/pdf |