این مثل در موردی به کار می‌رود که دو یا چند نفر در انجام اموری با یکدیگر تبانی کنند، هنگام بهره‌برداری یکی از شرکا تجاهل کند و در مقام آن برآید که همان نقشه و تدبیر را نسبت به رفیق یا رفیقان هم‌پیمانش اعمال نماید. اینجاست که ضرب‌المثل بالا مورد استفاده و اصطلاح قرار می‌گیرد، تا شریک و رفیق مخاطب نیت بر باطل نکند و حرمت و پیمان و ایفای به عهد را ملحوظ و منظور دارد. ریشهٔ این ضرب‌المثل از داستانی است که با سوءاستفاده شیادان از صفای باطن معتقدات مذهبی مردمان ساده‌لوح و بی‌غل‌وغش موجود است.<br /> در ادوار گذشته چند نفر صیاد تصمیم گرفتند معاشی از رهگذر خدعه و نیرنگ به دست آورند و به آن وسیله زندگانی بی‌دغدغه و مرفهی برای خود تحصیل و تأمین نمایند...
فایل(های) الحاقی
| امامزاده‌ای است که با هم ساختیم | emamzadeist ke ba ham sakhtim.pdf | 43 KB | application/pdf |