علامت تجارى از نظر مصرفکنندگان جزء مهمى از کالا است و تعيين علامت تجارى به فايده و ارزش کالا مى‌افزايد. علامت‌گذارى به مسئله‌اى اساسى در خط‌مشى کالا تبديل شده است و از طرفي، در بلندمدت توليد کالا با يک علامت تجاري، به سرمايه‌گذارى قابل‌توجهي، مخصوصاً در زمينه تبليغات پيشبردى و بسته‌بندى نياز دارد. توليدکنندگان، اغلب به اين نتيجه رسيده‌اند که باصرفه‌تر و آسان‌تر آن است که خود صرفاً توليد کالا را برعهده گيرند و تعيين علامت تجارى را به سايرين واگذارند. اين سياستى است که هم اکنون تايوانى‌ها از آن پيروى مى‌کنند. بدين معنا که قسمت اعظم پوشاک، وسايل الکترونيکى مصرفى و کامپيوتر در اين کشورها توليد مى‌شود، اما تحت اسامى غيرتايوانى به فروش مى‌رسند.
اکثر توليدکنندگان در نهايت به اين امر واقف مى‌شوند که اهرم قدرت در اختيار شرکت‌هايى قرار مى‌گيرد که کنترل اسامى تجارى را در دست دارند. زيرا مصرفکنندگان سبت به اسامى تجارى وفا دارند و نه کالاها. به‌هرحال، شرکت‌هاى ژاپنى و کره جنوبي، مرتکب چنين اشتباهى نشده‌اند. آنها براى ايجاد نام‌هاى تجاريى نظير سوني، پاناسونيک، جى‌وى‌سي، گُلداستار و سامسونگ سرمايه‌گذارى قابل توجهى کرده‌اند. در اين شرايط، حتى اگر روزى اين شرکت‌ها به دلايلى قادر نباشند در کشورهاى خود به توليد کالا اشتغال داشته باشند، نام‌هاى تجارى آنها کماکان از امتياز وفادارى مشتريان برخوردار خواهند بود.
نام‌هاى تجارى خوب از امتياز مصرف‌کننده برخوردار هستند. امتياز مصرف‌کننده بدان معنا است که مشتريان نسبت به اسامى وفادارى نشان مى‌دهند. تعداد قابل توجهى از مشتريان، حتى در صورتى که کالاهاى جانشين ديگرى با قيمت‌هاى پائين‌ترى در بازار عرضه شود، متقاضى همين اسامى تجارى خواهند بود و کالاهاى جانشين را نخواهند پذيرفت.