فرهنگ معين نمايشگاه را اين گونه معنى مى‌کند:
۱. محل نمايش دادن، جاى جلوه دادن.
۲. محلى که متاع‌هاى بازرگاني، محصولات کشاورزى و مصنوعات کارخانه‌ها يا آثار باستانى را به معرض نمايش گذارند.
معادل اين کلمه در زبان‌هاى انگليسي، آلمانى و فرانسوى به ترتيب Exposition، Ausstellung (Messe)، Exhibition مى‌باشد و در ادبيات بازرگانى بيشتر Trade Fair به کار مى‌رود که منظور همان نمايشگاه‌هاى بازرگانى است. مهم‌تر از تعريف نمايشگاه، برداشت محتوائى از آن مى‌باشد. در واقع مفهومى که کشورهاى پيشرفته صنعتى براى نمايشگاه قائلند با آنچه که ما از نمايشگاه مى‌فهميم تفاوت زيادى دارد. در تنيجه فلسفه برگزارى نمايشگاه‌ها و انگيزه شرکت در بازديد از آنها درنزد کشورهاى مزبور در مقايسه با ما به گونه‌اى متفاوت مطرح مى‌باشد. متأسفانه فرهنگ نمايشگاهى در ايران ضعيف است و مفهوم اصيل نمايشگاه هنوز جا نيفتاده و درک نشده است. نمايشگاه براى دسترسى مستقيم به مصرف‌کننده نهائى تشکيل نمى‌شود. بلکه رسالتى بالاتر از اين، يعني، اصلاح، تقويت و بهبود سيستم توزيع، تسهيل ارتباطات تجارى و رونق مبادلات را عهده‌دار مى‌باشد.
از اين گذشته با توسعه تمدن و پيشرفت اقتصاد، نمايشگاه نيز مفهوم خود را به‌عنوان يک پديده واحد و همگن از دست داده است، چرا که امروز نمايشگاه بسته به اينکه درچه محدوده جغرافيائى تشکيل مى‌شود و موضوع آن چيست مفاهيم مختلفى مى‌يابد. در يک تقسيم‌بندي، نمايشگاه به انواع عمومي، تخصصي، اختصاصى و اکسپو تقسيم مى‌شود که هر يک از آنها خصوصيات و کاربردهاى خاص خود را دارند.