هر دوربين عکاسى از اجزاء و قسمت‌هايى تشکيل يافته که عبارتند از:
لنز
مهم‌ترين قسمت هر دوربين عکاسى لنز يا عدسى است. کيفيت هر تصوير از وضوح کامل در تمام نقاط گرفته تا فقدان کچ‌شکلى و هر نوع انحنا و اعوجاج خطوط و غيره بستگى به طرز ساختمان و جنس شيشه و مواد پديد‌آوردندۀ عدسى و وضع قرار گرفتن اجزاء سازندهٔ آن دارد.معمولاً آنچه دانستن آن براى مصرف‌کننده لازم است، شکل اعداد و ارقام روى حلقهٔ جلوى عدسى حک گرديده است. مشخصاتى که روى حلقهٔ هر عدسى ديده مى‌شود عبارت است از:
۱. نام
۲. قدرت
آخرين درجهٔ گشادى ديافراگم هر عدسى معرف قدرت آن است که به اين شکل نشان داده مى‌شود.
| ۱:۲ | يا | ۸/۱:۱ | يا | ۲/۱:۱ | ||
| (f/۱/۲) | (f/۱/۸) | (f/۲) |
هرچه عدسى بيرونى لنز بزرگ‌تر باشد، ديافراگم نيز بيشتر مى‌تواند باز شود و در نتيجه لنز از قدرت نورگيرى بيشترى برخوردار خواهد شد. پس يک عدسى f۱/۲ قوى‌تر از يک عدسى f/۱/۸ خواهد بود.
۳. فاصلهٔ کانوني
روى حلقهٔ جلوى لنز در کنار رقم قدرت، عدد ديگرى وجود دارد که نشان‌‌دهندۀ فاصله کانونى آن است.فاصله کانونى فاصله‌اى است ماين نقطهٔ انکسار نور و تصوير واضح موضوعى که در بى‌نهايست واقع شده است.
عدسى‌هاى تشکيل‌دهندهٔ يک لنز که هر يک داراى کانون جداگانه‌اى هستند وقتى با هم ترکيب شوند، کانون مشترکى پيدا مى‌کنند که فاصلهٔ آن از مرکز اُپتيک لنز روى حلقهٔ لنز نوشته مى‌شود. هر لنز زاويه ديد خاصى دارد که هرچه در داخل آن قرار گيرد عکسش گرفته مى‌شود. هرچه فاصله کانونى کوتاه‌تر باشد، زاويه ديد بازتر خواهد بود و هر قدر فاصله کانونى بلندتر باشد زاويه ديد بسته‌تر خواهد شد.اندازه تصوير بستگى به فاصله کانونى دارد و فاصله کانونى و اندازه تصوير با يکديگر رابطه مستقيم دارند.
لنزها برحسب فاصله کانونى آن مشخص مى‌شوند. همهٔ لنزها بسته به رابطهٔ بين فاصله کانونى و قطع فيلم به سه دستهٔ عمده تقسيم مى‌شوند:
لنز نرمال (معمولى)
در لنز نرمال حدود صحنه‌اى که در زاويهٔ ديد قرار مى‌گيرد. تقريباً برابر با ميدانى است که در زاويهٔ ديد مؤثر چشم انسان واقع مى‌شود.
لنز وايد (با زاويهٔ باز)
از لنزهاى وايد براى عکس‌بردارى از مناظر وسيع و گسترده زياد استفاده مى‌شود. همچنين در فضاهاى کوچکى که امکان عکس گرفتن با لنز نرمال نيست از اين نوع لنز استفاده مى‌شود. و عمق ميدان زياد در تصاويرى که با اين نوع لنزها گرفته مى‌شود باعث وضوح تصوير حتى در موقع لرزش دوربين مى‌شود. از اين‌رو استفاده از اين لنز در عکس‌بردارى با دست آزاد بسيار مناسب است.
لنز تله (با زاويهٔ بسته)
به لنزهايى لنز تله مى‌گويند که فاصلهٔ کانونى آنها بيشتر از فاصله کانونى لنزهاى نرمال باشد. اصطلاح تله‌فتو امروزه براى کليهٔ لنزهايى که تصوير آنها ۵۰% بزرگ‌تر از تصوير لنز نرمال باشد، بکار مى‌رود. کار لنز تله حذف فاصله و ايجاد رابطهٔ تنگاتنگ بين دو موضوع و يا بين موضوع و زمينهٔ آن است، يا در واقع فضاى بينابينى را فشرده مى‌کند.
جدا از سه دستهٔ اصلى لنزها برخى لنزهاى مرکب يا لنزهاى با فاصلهٔ کانونى متغير نيز موجود هستند که غالباً لنز زوم ناميده مى‌شود. با اين لنزها مى‌توان فاصله کانونى آنها را تغيير داد و تصاويرى با اندازه‌هاى مختلف بدست آورد. براى بدست آوردن بهترين کيفيت از يک موضوع خاص بايد موقعيت دوربين را در حالت بسته‌ترين زاويه تنظيم نمود.