در دورهٔ تيمورى باز هم تأثير صنايع سفالسازى چين بر ايران ادامه يافت و افزون گرديد. کاشىکارى موزائيک ادامه يافت و سطوح بزرگترى را پوشاند. تزئينات کاشىها عبارت است از اژدهاى چينى با پيکر بلند به رنگ سياه و آبى کبالت، مناظر طبيعى از قبيل ابر به رنگ آبى و بعضى ظروف به رنگ سياه و تزئينات نباتي. داخل و خارج مساجد و مقابر با کاشىکارىهايى که بيشتر طرح اسليمى و نباتى و ترنج دارد و زمينهٔ آبى با نقوش سفيد، زرد، فيروزهاى و سبز تزئين شده است. از آثار کاشىکارى اين دوره مسجد کبود تبريز است. سفال و بدل چينى در دورهٔ تيمورى راه انحطاط پيمود و دليل آن سرازير شدن کالاهاى چينى از چين بهسوى ايران است. اين کالاها بسيار ارزان وارد مىشد و همين امر باعث مىشد که بيشتر ظروف سفالى از خانه ثروتمندان بيرون برود و جاى آنها را کالاهاى چينى اشغال کند. تنها ظروف سدهٔ نهم هجرى تعدادى کاسه و بشقاب است که در شمال غربى ايران و تبريز ساخته مىشد. در زير لعاب سبز يا فيروزهاى اين ظروف نقش و نگارى به رنگ سياه وجود دارد و روى آن شکل نباتات و طرحهاى اسليمى به سبک ايرانى ترسيم شده است.