جشن‌هاى نوروزى با چهارشنبه سورى و نوروزخوانى و حاجى‌فيروز شروع مى‌شود، و پس از تحويل سال و ديد و بازديد چند روزه با مراسم سيزده‌به‌در پايان مى‌پذيرد.
حاجى‌فيروز
در منطقه استان سمنان در سنوات اخير حاجى‌فيروز ديده نشده ولى نشانه‌هائى در بيرون شهر بگذرانند، آخر روز هم مردهاى جوان با چوب‌دستى‌هائى که دارند توپ‌بازى مى‌کنند که منظره بسيار جالبى دارد، دختر خانم‌ها در مزرعه به گره زدن سبزه‌ها مى‌پردازند.
يکى از مراسم چهارشنبه سورى در دامغان:
روز چهارشنبه آخر سال را چهارشنبه سورى مى‌گرفتند در اين روز هر بچه مقدارى برنج و روغن مى‌آورد و در همان مکتب غذا تهيه مى‌شد ناهار مى‌خوردند و در صحن حياط خط دايره بزرگى روى زمين مى‌کشيدند و هريک از بچه‌ها با شال يا کمربند يا پارچه درازى ترنا درنا درست مى‌کرد که سر آن را گره مى‌زدند و دنباله آن‌را به‌دست مى‌گرفت مکتب‌دار ملا در وسط دايره مى‌ايستاد و بچه‌ها دور دايره فعاليت مى‌کردند و مى‌گشتند تا حتى‌الامکان درنه را به ملاى مکتب داد بزنند و اگر مى‌توانستند بدون اينکه پا در دايره بگذارند بزنند موفق بودند و با اينکه ملا دنباله درنا را اندازه مى‌رفت که از بيرون دايره به او نرسد بعضى پا توى دايره مى‌گذاشتند و يا به‌نحوى دنباله را بلندتر مى‌کردند و ملا را مى‌زدند و در مى‌رفتند.
نوروزخوانى
در شاهرود نوروزخوانى مرسوم نيست ولى نوروزخوان‌هاى دامغانى تا دهات زيراستاق شاهرود مى‌آيند و با صدا و الحان بسيار زيباى خود حلول سال نو را مژده مى‌دهند و اهالى را شاد و خرم مى‌کنند مردم هم متقابلاً از آنان پذيرائى مى‌کنند.
چهارشنبه سورى
شب چهارشنبه آخر سال مردم استان سمنان مانند مردم همه شهرهاى ايران بوته جمع‌آورى مى‌کنند و آتش مى‌زنند و جوان‌ها را از روى آن مى‌پرند و شعرهائى هم مى‌خوانند. در دهات زيراستاق و خوريان پنجاه روز به عيد و در اول شب اول اسفند مراسم آتش‌بازى برگزار مى‌شود.