ازدواج در اليگودرز
يکى از مراسم باشکوه و دلپذير عروسى ميان طوايف لر، رقص دسته‌جمعى است؛ که اجراءِ آن مهارت لازم دارد.
در روز عروسى لران، ساز و دهل آهنگ‌هاى محلى را مى‌نوازد و مردان وزنان به رقص مى‌پردازند، و دستمال‌هاى الوان مى‌افشانند، در بين طايفه‌هاى حوزهٔ شهرستان اليگودرز، ضمن رقص دسته‌جمعي، بازى معروف چوب‌بازى را شروع مى‌کنند و مثل مشق شمشيربازي، با حمله و دفاع طرف را شکست مى‌دهند، در موقع ورود عروس، کسان عروس سعى مى‌نمايند، کلاه داماد را از سر او بردارند، سواران همراه داماد هم دفاع مى‌کنند و اغلب بين آنها منجربه نزاع مى‌شود، هنگام ورود عروس، داماد، عروس را در آغوش گرفته به منزل مى‌برد، در ورود عروس، روى سر عروس نقل و قند پرتاب مى‌کنند و گاهى هم داماد، با چوبى که در دست دارد به سر عروس مى‌زند که اغلب موجب شکستن سر عروس مى‌شود.
مراسم طلب باران (کل اليکوسه)
در مواقع خشکسالى که بارندگى دير مى‌شود يک نفر آدم کوسه (بى‌ريش و سبيل) را انتخاب مى‌کنند براى او ريش و سبيل مى‌گذارند. يک کيسه چرمى بزرگ روى سر او قرار مى‌دهند؛ لباس‌هاى گشادى به تن او مى‌کنند و کيسه‌اى را هم روى دوش او مى‌گذارند. سپس عده زيادى دور او را گرفته و با هم دسته‌جمعى به در خانه‌ها مى‌روند و شروع مى‌کنند به خواندن اين شعرها:
| هار هار هارونک | خدا بزن بارونک | |
| سى او عيال دارون | خدا بزن بارونک | |
| گندما که زير خاکن | ز تشنئى هلاکن | |
| هار هار هارونک | خدا بزن بارونک |
آنگاه شخصى که به در خانه يا چادر او رفته‌اند، مقدارى آرد يا گندم به آنها مى‌دهد، اما در ابتداى امر کمى آب روى سر آنها مى‌ِيزد. به همين ترتيب اين‌کار تا شب ادامه پيدا مى‌کند. بعد با آردهائى که به‌دست آورده‌اند نان مى‌پزند و در ميان آنها چوب کوچکى نيز پنهان مى‌کنند، آنگاه نان‌ها را تقسيم مى‌کنند که در حضور جمع خورده شود. کسى که چوب از نان او دربيايد او را مى‌گيرند و در آنقدر مى‌زنند تا يک نفر بيايد و ضمانت کند و بگويد که مثلاً تا فلان روز باران مى‌بارد. اگر تا روز تعيين شده باران نبارد ضامن او را کتک مى‌زنند تا يک نفر ديگر بيايد و ضامن او شود. اين‌کار تا آمدن باران ادامه دارد.
چل کچلون
اين مراسم به‌هنگامى برگزار مى‌شود که باران زياد ببارد و باعث ناراحتى مردم شود. جوانان محله جمع مى‌شوند و نخ بلندى مى‌آورند و نام چهل نفر از افراد محل که کچل مى‌باشند، مى‌خوانند و براى هر کچل يک گره به آن نخ مى‌زنند تا چهل گره تکميل شود. سپس آن چهل گره را در باران به شاخه درختى آويزان مى‌کنند و معتقد هستند که باران قطع خواهد شد.
ختنه‌سوران
از ديگر رسومى که بختيارى‌ها به آن اهميت مى‌دهند، ختنه‌سوران است که در گذشته جشن مربوط به آن دست کمى از جشن عروسى نداشت. در اين جشن نيز مراسم دستمال‌بازى (رقص با دستمال و ترکه‌بازى) برقرار بود. ختنه کردن به عهدهٔ سلمانى‌ها دوره‌گرد است که از بهار تا اواخر تابستان در ميان مال‌ها ايل مى‌گردند و پسربچه‌ها را ختنه مى‌کنند.
اعياد ملى و مذهبى
بختيارى‌ها براى اعياد ملى و مذهبى به‌ويژه عيد نوروز و مراسم سيزده‌به‌در و بزرگداشت تولد ائمه‌اطهار و حضرت محمد (ص) و عيد قربان، عيد غدير و فطر اهميت خاصى قائل هستند. محل چادرهاى خود را تغيير مى‌دهند و در محلى سبز و خرم که داراى آب کافى باشد، مستقر مى‌شوند. شب عيد در چادرهاى خود مى‌مانند، ولى روز اول عيد با لباس‌هاى مخصوص خود، کلاهاى لرى را کج به سر گذاشته و به ديد و بازديد مى‌پردازند. بختيارى‌ها معتقد هستند لباس سياه عزا را حتماً بايد تا قبل از نوروز از تن درآورد، زيرا در غير اين‌صورت بارورى و نعمت از طايفه رخت برخواهد بست. روز سيزده فروردين (سيزده‌به‌در) از گل‌هاى صحرائى تاج‌گل مى‌آرايند و بر روى مشک دوغ آنها مى‌گذارند.