در استان چهارمحال و بختيارى در مواقع برگزارى جشنها و سرودها رقصهاى متنوعى اجراء مىگردد که از معروفترين آنها رقص عروسي، رقص دستمال، رقص آرام، رقص تند و رقص مجسمه است.
در مراسم عروسى زن و مرد بهطور گروهى با هم مىرقصند با اينکه قيد و بند حجاب کاملاً در اين منطقه (البته براى غريبهها) وجود دارد و بالاتر از آن تعصب ايلى بهحدى است که دختران از ترس پدر و برادران خود جرأت گفتگو کردن با يک مرد بيگانه را ندارند و اگر مورد سوءظن قرار گيرد تنبيه مىشود، با اين وصف در مراسم شادمانى شرکت آنها در رقصهاى گروهى مجاز است و مىتوانند دست در دست ديگر رقصندگان با آهنگ ساز و دهل برقصند.
ما در جريان شرکت در يک عروسى بزرگ مشاهده خواهيم کرد انجام رقص دستهجمعى مردان و زنان که زنان با لباسهاى رنگارنگ که همگى داراى رنگهاى زنده و شوخ بودند و روى سربندهاى آنها مليلهدوزى و سکهدوزى شده بود، با دستمالهاى رنگى رقص دستهجمعى را به همراه مردان جوان ايل اجراء مىکردند. آنها دايره بزرگى ساخته که در ميان آن توشمالها به نواختن سرنا و طبل مشغول هستند. گروه مذبور با نواى توشمالها که آهنگهائى را با ريتم چهارچهارم و ششهشتم مىنوازند حرکاتى موزون انجام مىدهند. زنها بيشتر دستها را حرکت مىدهند ولى مردها حرکات جالبى با پاهاى آنها انجام مىدهند و بهطور کلى مىتوان گفت فيگور مردها در رقص جالبتر و هنرىتر و پرجنبشتر از زنان است.
رقص دستمال
رقص محلى در اين هنگام تماشائى است، زيرا زنان با لباسهاى رنگارنگ و زيورآلات مخصوص، در رقص دستمالبازى شرکت مىکنند. دو عدد دستمال در دو دست خود مىگيرند و با تکان دادن دست و پا و جلو عقب رفتن، در محيط دايره فرضى مىرقصند، در حالىکه تماشاگران آنها را دربرگرفتهاند هر که قدرت تحمل بيشترى داشته باشد مورد تشويق تماشاچيان خودى قرار مىگيرد.
رقص آرام
در اين نوع رقص، رقصندگان سه قدم بهطور ضربى به جلو برمىدارند و دو قدم ديگر به عقب برمىگردند و اين رفتار طورى تنظيم شده است که از دايره منظم خارج نمىشوند. ريتم اين نوع رقص بهنسبت رقصهاى ديگر بختيارى آرام است و با تأنى صورت مىگيرد.
رقص تند
در اين نوع رقص نيز حرکات پاها مثل رقص آرام است با اين تفاوت که رقص ريتم تندى دارد. اجراءکنندگان رقص دستمالها را تندتند بهدور سر مىچرخانند و روى شانهها مىاندازند. گامها نيز بهصورت تند بهطرف جلو برداشته ولى رقصندگان به عقب برنمىگردند.
رقص مجسمه
اين رقص با آهنگ ساز اجراء مىشود. هروقت که نواى ساز قطع مىشود، رقصکننده نيز در همان حال به آن حالتى که آخرين لحظه آهنگ بوده در جاى خود مىايستد. تا آهنگ بعدى نواخته نشده حق ندارد از خود حرکتى ظاهر نمايد. مهارت رقصنده در حالتى مشخص مىشود که بتواند بهموقع توقف کند و بهموقع نيز حرکت نمايد.