قلعه ارژنگ (قلعه دوشى)
اين قلعه در ضلع جنوب غربى دهکده بنا ميناوند از توابع طالقان قرار دارد. قلعه ارژنگ در سال ۵۴۴ به امر کيامحمد بن بزرگ امير (۵۳۸-۵۵۷) ساخته شد. در اين قلعه راهروهاى زيرزمينى وجود دارد که برخى از آنها توسط تونل‌هايى به هم متصل هستند. ديوارهاى قلعه از سنگ و ساروج است. سفال‌هايى که از اطراف قلعه به دست آمده مربوط به قرن ۵ تا ۷ هـ.ق است.
قلعه ايرج
اين قلعه نزديک روستاى جعفرآباد در شمال شرقى ورامين قرار دارد. ارتفاع ديوار قلعه ۱۲ متر است و در اطراف قلعه به فاصله ۱۰۰ متر سنگرهايى قرار دارد. اين قلعه به شکل مستطيل و مصالع آن از خشت و گل است و در نوع خود يکى از بزرگ‌ترين قلعه‌هاى ايران به شمار مى‌رود.
قلعه تبرک
قلعه تبرک امين‌آباد از بناهاى قرون نخست اسلامى است که داخل بارو و حصار رى قرار داشت و از دوران خلفاى عباسى بر جاى مانده بود. اين قلعه تخريب شد و امروزه به دليل وجود برج نقاره‌خانه بر فراز آن، به کوه نقاره‌خانه معروف است.
قلعه سرخه‌حصار
در دامنه ارتفاعات مشرف به بيمارستان سرخه‌حصار واقع در حاشيهٔ شرقى تهران، سر راه تهران-آب‌علي، قلعهٔ کوچکى بر جاست که فاصلهٔ آن تا جاده آسفالته يک کيلومتر است. اضلاع اين قلعه حدود ۱۵ متر است و دو برج نيمه مدور در اضلاع شرقى و جنوبى ان مشهود است. قلعه متعلق به قرن ۵ و ۶ هـ.ق يعنى دوره سلجوقى است و مصالح به کار رفته در آن سنگ، لاشه، قلوه و گل است.
قلعه کى‌قباد
اين قلعه در فاصله سه کيلومترى شمال غرب روستاى هرنج طالقان بر فراز کوه قرار دارد و مربوط به دوره اسماعيليه است. از اين قلعه اکنون جز بقاياى ديوارهايى از ملات ساروج چيزى باقى نمانده است. حدفاصل ديوار شرقى و غربى حدود ۱۰۰ متر و در وسط محوطه آثار يک حوض سنگى به چشم مى‌خورد که به احتمال زياد براى جمع‌آورى آب باران و برف مورد مصرف بود. سفالينه‌هاى جمع‌آورى شده از سطح تپه به قرن پنجم هـ.ق تعلق دارد.
قلعه گبرى
دژگل خندان
اين دژ در روستايى به همين نام در جاده آسفالته رودهن-تهران بالاى پشته‌اى عظيم، مشرف به محل تلاقى دو رودخانهٔ رودهن و بومهن، واقع شده است. اسلوب بنا يادآور دوره ساسانى است و حصار عظيمى از قلوه‌سنگ‌هاى درشت دور تا دور دژ مستطيل شکل را فرا گرفته است. در چهار گوشهٔ آن نيز چهار برج توپر براى استحکام و دفاع بهتر جاى دارد. پشتهٔ طبيعى که دژ بر فراز آن قرار دارد، با شيبى تند به دره سرسبز مجاور منتهى مى‌شود. حصارسازى و تعبيه برج به شيوهٔ بيشتر قلعه‌هاى دوره ساسانى و پس از اسلام است و در داخل آن اتاق‌ها، تالارها و آب‌انبارهايى وجود دارد. در محوطهٔ دژ سفال‌هاى متنوع از دوره ساسانى به بعد مشاهده مى‌شود. به نظر مى‌رسد که اين برج در طى قرن‌ها مورد استفاده بود.