گرچه طبيعت سبز، کوه‌هاى بلند و قلل سفيدپوش، سواحل نيلگون و ... زيبا و تماشايى است، اما در کوير نيز مناظر شگفت‌انگيز و ديدنى‌هاى بسيار وجود دارد که در هيچ جاى ديگر نمى‌توان يافت. صحراهاى پوشيده از نمک، تپه‌هاى طلايى شن‌هاى روان، کوه‌ها و تپه‌هاى خاکى و ... همه از چشم‌اندازهاى بى‌نظير کويرى است.
منطقهٔ وسيع دشت کوير از بزرگ‌ترين و مهم‌ترين مناطق اکولوژيکى ايران، از نظر تنوع گونه‌هاى حيوانى و گياهى در جهان کم‌نظير است. بخشى از اين منطقه از سال ۱۳۴۳ به عنوان پارک ملى اعلام شد. پارک ملى کوير با بيش از ۶۰۰ هزار هکتار مساحت، در جنوب شرقى تهران واقع است و قسمتى از آن در استان قم قرار دارد. پارک ملى کوير نمونه‌اى تقريباً بکر از طبيعت است که به دليل داشتن ذخاير باارزش گياهى و جانورى و ويژگى‌هاى استثنايي، از ميراث طبيعى و ملى کشور به شمار مى‌آيد.
تپه‌هاى شن‌هاى روان با وزش باد همواره در حال تغيير شکل و جابه‌جايى است. انبوه اين شن‌هاى روان طلايى همواره با بوته‌هاى پراکنده مناظر زيبا و دلفريبى را به وجود مى‌آورد. نسيم صبحگاهى کوير، طلوع خورشيد و در هنگام اوج اشعه سرخ‌فام نور خورشيد و در عصر که با وزش نسيم ملايم ديگر گرما حس نمى‌شود و بالاخره آسمان کوير در شب که همه ستارگان با فاصله‌اى کم در آسمان شفاف گرد هم مى‌آيند، همه و همه از ديدنى‌ها و مناظر طبيعى‌اى به شمار مى‌روند که تنها در کوير مى‌توان آن‌ها را ديد.