استان قزوين از شمال به استان‌هاى مازندران و گيلان، از غرب به استان‌هاى زنجان و همدان، از جنوب به استان‌هاى مرکزى و از شرق به استان تهران محدود است.
مقدسى که در حدود ميانه سده چهارم هجرى مى زيسته است مى نويسد: (و قزوين - بزرگ و نفيس است - در ان نهرى است و برگرد آن بارويى و در درون او شهرى است که جامع در آن است و آن را تاکستان بسيارى است. در خبر، قزوين باب الجنه است در شهرهاى (ري) عظيم تر از آن نيست.)کهن‌ترين سند دربارهٔ نام قزوين نوشتهٔ قداثر بن جود است که در نيمهٔ دوم سدهٔ سوم هـ.ق مى‌زيست. نام قزوين به فارسى کشوين خوانده مى‌شد.