باغ‌سازى نزد ايرانيان سابقهٔ ديرينه‌اى دارد. باغ در فرهنگ ايرانى همانند کشتى نوح که موجودات زنده را حفظ کرد، داراى اهميت است. در اين ميان چهار باغ به خاطر چهار عنصر مقدس و گردونه زندگي، از اهميت خاصى برخوردار بود.
باغ‌سازى در کردستان به دليل علاقه‌مندى واليان کردستان به سبک معمارى ايرانى و باغ‌سازى ايران، رونق و گسترش يافت. از چندين چهار باغ، اکنون فقط نام برخى از آنها در کردستان باقى مانده است.
باغ اميريه
يکى از باغ‌هاى قديمى شهر سنندج که در دامنه کوه آبيدر قرار دارد باغ اميريه است. اين باغ که از باغ‌هاى شاخص استان کردستان محسوب مى‌شود، توسط اميرنظام گروسي که مدتى نماينده دولت در کردستان بود، ساخته شد.
باغ امانيه
از ديگر باغ‌هاى دامنه آبيدر، باغ امانيه است که به وسيله امان‌الله خان اردلان ايجاد شد. هر چند شکل و فرم اين باغ‌ها با تغييرات فراوان مواجه بوده، اما هنوز به نام‌هاى قديمى شناخته مى‌شوند.
چهارباغ خسروآباد
يکى از چهارباغ‌هاى معروف منقطه غرب کشور که شايد بتوان آن را پس از چهارباغ اصفهان قرار داد، چهارباغ خسروآباد سنندج است که احتمالاً در زمان کريم‌خان زند و خسروخان اول اردلان ايجاد شده بود. اين چهارباغ در مقابل عمارت باشکوه خسروآباد، در حدفاصل خيابان‌هاى کشاورز و بلوار شبلى و خيابان اردلان واقع بود.
از ديگر چهارباغ‌هاى قديمى بايد از چهارباغ گروس در جنوب بيجار نام برد که اعتمادالسلطنه در مرآت‌البلدان توصيف جامعى از آن ارائه و احداث آن را به سال ۱۱۰۴ هـ.ق نسبت داده است.
چهارباغ سنندج نيز از چهارباغ‌هاى نابود شده است. به نظر مى‌رسد که محلهٔ قديمى چهارباغ سنندج، در قديم جايگاه اين چهارباغ بود. در تاريخ اردلان به اين چهار باغ اشاره شده است.