آتشکده سياهگل ايوان
اين آتشکده در ۲۵ کيلومترى شهرستان ايوان، در بخش زرنه و در سواحل رودخانه کنگير و در ميان زمين‌هاى کشاورزى اهالى سياهگل واقع شده است. آتشکده مذکور با توجه به شيوه و سبک معمارى و مصالح به کار رفته در آن، قدمتش به دوران ساسانى مى‌رسد. اولين قدم کاوش‌هاى باستان‌شناسى در محوطه مذکور، توسط واندنبرگ باستان‌شناس بلژيکى در سال ۱۳۴۹ صورت گرفت و يکى از دستاوردهاى آن کشف اين آتشکده بود. بنا از نوع گنبد‌هاى تک‌جداره‌اى و مصالح ساخت آن از ملات گچ، قلوه‌سنگ‌هاى نتراشيده و رودخانه‌اى است که به صورت نامنظم کار گذاشته شده است. آتشکده مزبور در چهار طرف داراى دالان براى طواف زردشتيان به دور آتش مقدس بوده و اين بنا تنها آتشکده در سطح استان مى‌باشد که تا حدودى سالم باقى مانده است.
چهارطاقى دره‌شهر
در شرق شهرستان دره‌شهر، در کناره چپ رودخانه سراب دره‌شهر، بر روى تپه ماهورى تنوره سرخ ساختمان يک چهارطاقى به چشم مى‌خورد که به چهارطاقى دره‌شهر معروف است. با توجه به مصالح و سبک معمارى بنا مربوط به اوايل اسلامى مى‌باشد. در قسمت جنوبى چهارطاقى بقاياى پلکانى به طول ده متر و عرض يک متر با شيب ملايم وجود دارد که احتمالاً ورودى بنا بوده است. اين چهارطاقى بر پلانى مربع شکل به ابعاد ۵٭۵ متر بنا شده است. عرض ديوارها ۸۰ سانتى‌متر و ارتفاع طاق از زمين ۷۰/۱ سانتى‌متر است. گنبد تک‌جداره آن بر چهار طاق قوسى شکل و با سيستم گوشواره ساخته شده است. بر بالاى گنبد دريچه‌اى وجود دارد که به هنگام مرمت اين دريچه بسته شده است.