تکيه هفت‌تنان
يکى از بناهاى دورهٔ کريم‌خان زند، باغ مصفايى است که در شمال آرامگاه حافظ و در دامنهٔ کوه تخت ضرابى (چهل مقام) قرار دارد. مزار هفت عارف در اين باغ جاى دارد. اين بنا داراى تالارى است که سقف آن بر دو ستون بزرگ يک‌پارچه استوار است و در طاقچه‌هاى بالايى آن، پنج مجلس با رنگ و روغن روى گچ نقاشى شده و از شاهکارهاى دورهٔ زنديه محسوب مى‌شود. مجلس مقابل درويش با تبرزين و کشکول با محاسن سفيد، مجلس دوّم حضرت موسى در حال شباني، مجلس وسط شيخ صنعا با دختر ترسا، مجلس چهارم حضرت ابراهيم در حال قربانى کردن فرزندش و مجلس پنجم درويش جوانى را به تصوير کشيده است. اين آثار احتمالاً به آقا صادق نقاش تعلق دارند.
غير از اين پنج مجلس، بر در و ديوار تالار، نقش و نگارهاى ظريف با رنگ‌هاى ملايم طراحى شده است. ازارهاى ايوان از سنگ مرمر ليمويى است و دو ستون مانند ستون‌هاى آرامگاه حافظ، با طرح و رنگ لطيف نقاشى شده است.
محوطه‌اى که هفت قبر در آن جاى گرفته است، در جلوى بنا مشاهده مى‌شود. به فرمان کريم‌خان روى هر يک از اين قبور، سنگ بزرگ بدون کتيبه‌اى جاى گرفت.اين بنا اکنون به موزه سنگ‌هاى تاريخى اختصاص يافته است.