جز نقش‌برجسته‌هاى متعددى که شرح آنها در معرفى محوطه‌هاى تاريخى نقش رستم، نقش رجب و تنگ چوگان رفت، در استان فارس نقش برجسته‌هاى ديگرى نيز وجود دارد.
نقش برجسته کورانگون
نقش‌برجسته‌اى بر فراز تپه‌اى بلند در شمال فهليان نزديک دهکده سه تلو از دوره ايلاميان باقى مانده که از لحاظ قدمت تاريخى از اهمّيت خاصى برخوردار است. هرتسفلد باستان‌شناس معروف در سال ۱۹۲۴ م موفق به کشف اين نقش‌برجسته شد و آن را به عنوان نقش کورانگون معرفى نمود. اين نقش شامل دو رب‌النوع زن و مرد است که در ميان پرستندگان خود نشسته‌اند. اين خدا تاجى شاخ‌دار بر سر دارد و روى يک مار حلقه‌زده نشسته و سر مار را با دست چپ و با دست راست ظرفى را گرفته که از ميان آن فواره آب بيرون مى‌آيد. سه نفر در سمت راست و دو نفر در سمت چپ با لباس‌هاى بلند ايستاده‌اند و ۲۷ نفر هم مقابل ايشان با لباس‌هاى کوتاه و دست‌بسته روى تخته‌سنگ‌هاى جداگانه‌اى حجارى شده‌اند.
اين نقش‌برجسته به اواخر هزاره سوم پيش از ميلاد تعلق دارد و طبق کاوش‌هاى باستان‌شناسى متعلق به يکى از پرستشگاه‌هاى ايلامى است و هنر قوم سومر را نمايان مى‌سازد. متأسفانه اين حجارى فرسايش بسيار يافته و آثار کمى از آن باقى است.
نقش برجسته سراب بهرام
نرسيده به فيروزآباد، پايين کوه در محوطهٔ باصفايى که سراب بهرام خوانده مى‌شود، نقش برجسته‌اى به درازاى ۸۵/۳ متر و بلندى ۹۰/۲ متر حجارى شده است. در اين نقش بهرام دوم در وسط نشسته و در هر سمت او دو نفر از بزرگان ساسانى به حال احترام ايستاده و انگشت سبابه را به نشانه احترام رو به بالا نگه داشته‌اند.
نقش برجسته بهرام دوّم
يکى ديگر از مهم‌ترين آثار تاريخى ساسانى نقش برجسته بهرام دوم پنجمين شهريار ساسانى است که در ۳۰ کيلومترى غرب جره و در جنوب کازرون واقع است. اين نقش نشان دهندهٔ پيکار بهرام دوّم با دو سر شير است و پشت سر وى خانواده بهرام و کرتير (موبد موبدان) ايستاده‌اند. بزرگ‌ترين کتيبه دوره ساسانى توسط کرتير به درازاى ۲/۵ متر و پهناى ۷/۲ متر در ارتفاع ۲۵ مترى از کف زمين در بالاى اين نقش برجسته نقر شده است. مضمون اين کتيبه با کتيبه پهلوى کعبه زرتشت، نقش رستم و نقش رجب يکى و در واقع در بردارندهٔ مطالب همهٔ اين کتيبه‌هاست.
دخمه سنگى داو دختر
در انتهاى شمال غربى ممسنى دخمه سنگى بسيار قديمى در کوه در ارتفاع ۳۰۰ مترى وجود دارد که به داو دختر معروف است. نام محلى اين دخمه دى و دوور به معنى مادر و دختر است. براى رسيدن به اين اثر تاريخى بايد به امتداد راه فهليان به خوزستان، به محلى به نام کوپون رسيد و مسير کوهستان را در پيش گرفت.
اين دخمه مرکب از دو اتاق است که نماى آن از دو طرف ورودى با دو نيم ستون تزيين شده است. بالاى ستون‌ها هفت آتشدان کنگره‌دار هخامنشى را بر سنگ به طور برجسته حجارى نموده‌اند. مورخين معتقدند اين مقبره بايد متعلق به يکى از شهرياران هخامنشى احتمالاً کوروش اول باشد و به ۵۵۰ تا ۶۵۰ سال پيش از ميلاد تعلق دارد. عده‌اى نيز آن را به دوره ماد نسبت مى‌دهند.
از ديگر نقش برجسته‌ها مى‌توان به آثار حجارى کوه قلعه بندر در کوى سعدى شهر شيراز از دوره هخامنشي، نقش برجسته ساسانى شاپور اول در ضلع جنوبى شهر داراب، نقوش بر جسته برم‌دلک در شيراز و نقش برجسته بهرام دوّم ساسانى در گويم و کتيبه تنگ‌براق در مجاورت روستاى تنگ‌براق بخش سرحد چهاردانگه شهرستان اقليد از دوره ساسانى اشاره کرد.