بنا به نظر باستان شناسان،عصر حجر در زامبيا حدود۸/۱ ميليون سال قبل آغاز شد و تا ورود مهاجران عصر آهن از شمال، يعنى بين سال‌هاى ۱۵۰ قبل از ميلاد و ۱۵۰۰ ميلادى ادامه يافت.



کارشناسان باستان‌شناسى با اعتقاد به اينکه مسکن انسان‌هاى نخستين در کنار آب نظير درياها و رودخانه‌ها بوده است، گفته‌اند شکارچيان و ماهيگيران زامبيا در اوايل عصر حجر در کنار آبشارهاى ويکتوريا و کالامبو (Kalambo ) زندگى مى‌کرده‌اند. در سال ۱۹۲۱ يک کارگر معادن سرب در شهر کابوه جمجمه و اسکلت انسان غارنشين زامبيائى در دورهٔ ميان سنگى را پيدا کرد. بقاياى اين انسان که بعدها به نام انسان بروکن‌هيل (Broken Hill ) خوانده شد قديمى‌ترين آثار بازمانده از حيات انسان در جنوب آفريقاى مرکزى محسوب مى‌گردد. اندام انسان بروکن‌هيل همانند انسان‌هاى کنونى بوده، اما دهانى گشادتر و گردنى کوتاه‌تر و کلفت‌تر داشته است. اين انسان فاقد پيشانى بوده و با ۸۳/۱ مترقد بلندتر از ديگر انسان‌هاى عصر حجر بوده است. انسان بروکن‌هيل احتمالاً نخستين انسان در زامبيا بود که توانست به يارى زبان با ديگران ارتباط برقرار کند. براساس اسناد منتشره جمعيت زامبيا در اين دوران قريب به پنجهزار نفر بوده است. در اواخر عصر حجر زامبيا مسکن بوشمن‌ (Bushmen) هاى شکارچى بوده است. بوشمن‌هاى دسته‌اى از سياهان قسمت جنوبى آفريقا و شکارچيان بيابانگرد هستند که در غارها سکنى دارند (دائرة المعارف فارسي) . هنرمندان بوشمن نقاش بودند و نقاشى‌هاى آن‌ها از منابع اطلاعات در مورد پيشينهٔ تاريخى زامبيا مى‌باشد.