طبق تاريخ هرودت فينيقى‌ها اولين کسانى بودند که سواحل آفريقا را با کشتى در نورديدند لکن به‌طور مسلم تا قبل از قرن پانزدهم ميلادي، آفريقاى جنوبى براى يونانى‌ها، رومى‌‌ها و اروپائيان ناشناخته بود، تا اينکه در نيمهٔ اول قرن پانزدهم ملوانان پرتغالى به ساحل غربى آفريقا رسيدند و در سال ۱۴۸۸ ميلادى نوائز (Bartholomeu Diaz De Novaes) دماغهٔ اميدنيک را دور زد و در سال ۱۴۹۸ واسکودوگاما از طريق اين دماغه به هندوستان رسيد. از اين تاريخ به بعد ناوگان دريايى پرتغال بر اقيانوس هند تفوق يافت و از اين قدرت براى بهره‌بردارى از تجارت ادويه و طلا از آفريقاى شرقى استفاده نمود. تا آن روز پرتغالى‌ها بر سرزمينى که هم اکنون آفريقاى جنوبى نام دارد استقرار نيافتند، زيرا به نظر آنان منابع اين منطقه‌ بى‌اهميت و ساکنان آن بسيار بدوى و خلاصه کوشش براى استفاده تجارى از اين منطقه بيهوده بود. اين در حالى است که ناوگان پرتغالى‌ها در طول قرن شانزدهم در آب‌هاى آفريقاى جنوبى رفت و آمد مى‌کرد.