جزيره‌اى که امروزه سنگاپور خوانده مى‌شود از قرن سوم ميلادى براى کاشفين دريانورد چينى شناخته شده‌بود و آن را Puluochung که تلفظ ناقص لغت مالايى Pulau Ujong به معناى جزيره‌اى در منتهى‌اليه شبه‌جزيره مى‌باشد، مى‌خواندند، بطورى که در سالنامه‌هاى قديمى مالايى‌ها ذکر گرديده. نام امروزى سنگاپور را شاهزادهٔ هندى به نام اسنف نيلا اوتاما ( Snaf Nila Utama) بر روى اين سرزمين گذاشت. در بعضى موارد اين شخص يک پرنس سوماترايى بنام رسرايرى بونا ذکر شده‌است. وى در سال ۱۲۹۹ هنگام ورود به اين جزيره که در آن زمان نيماسک خوانده مى‌شد، حيوان عجيبى را که همانند شير بود مشاهده نمود و از اين جهت آنجا را سنگاپور ( که کلمه‌اى سانسکريت و مرکب از سنگا به معنى شير و پورا به معناى شهر است) نام نهاده‌ است.