راه‌آهن

راه‌آهن سنگاپور داراى يک خط آهن مرکزى است که طول آن ۲۰ کيلومتر مى‌باشد و سنگاپور را به مالزى متصل مى‌کند و خط فرعى آن به ناحيه جورانگ کشيده شده‌است.



در سال ۱۹۸۳ سيستم ترانزيت انبوه و سريع (MRT) ايجادشد و طرح اوليه اين سيستم در سال ۱۹۸۷ و بخش بعدى آن در سال ۱۹۹۰ مورد بهره‌بردارى قرارگرفت. طرح گسترش شبکه راه‌آهن در سال ۱۹۹۶ به تصويب دولت رسيد و طول اين خط آهن به ۸۳ کيلومتر رسيد. در اواسط سال ۱۹۹۸ راه‌آهن سنگاپور دوخطه شد.

جاده‌ها

در سال ۱۹۹۷ طول جاده‌ها در سنگاپور ۳۱۰۱ کيلومتر بود. ۱۴۸ کيلومتر آن اتوبان بود. در سال ۱۹۹۷ هجده پروژه به ارزش ۳۱۱/۶۹ ميليون دلار را به ايجاد راه‌ها تخصيص داد.


فرودگاه

کشور سنگاپور به علت وسعت کم در چندين سال اخير توانسته با شن‌ريزى در ساحل دريا حدود ۵ کيلومتر به خاک خود اضافه کند. فرودگاه بين‌المللى جانگ‌آئى که بهترين و مجهزترين فرودگاه آسيا - پاسفيک بشمار مى‌رود درجايى ساخته شده است که قبلاً دريا بوده است. خطوط هوايى سنگاپور با بيش از ۵۱ کشور ارتباط دارد. هر هفته حدود ۳۱۰۰ پرواز در اين فرودگاه انجام مى‌شود. طبق توافق‌نامه‌اى که اين کشور امضاء کرده است آسمان اين کشور به روى کشورهاى آمريکا، برونئى و نيوزيلند باز است.